نیروگاه بوشهر به مرز تولید ۶۶ میلیارد کیلووات ساعت انرژی الکتریکی رسید
صنعت هسته‌ای در خدمت منافع ملی
صنعت هسته‌ای ایران به خدمت رفع نیاز‌های مردم کشور در‌آمده است؛ توان تولید یک‌هزار مگاوات برق از نیروگاه اتمی بوشهر با رسیدن به مرز تولید ۶۶ میلیارد کیلو وات ساعت انرژی الکتریکی، نقش مهمی در تأمین انرژی کشور بویژه در استان‌های جنوبی و کاهش خاموشی‌ها ایفا کرده است. بیان این دستاورد از زبان «رضا بنازاده»، مدیرعامل شرکت بهره‌برداری نیروگاه بوشهر یادآور این واقعیت مهم است که با وجود نظام تحریم‌های ظالمانه ایالات متحده، مسیر رو به پیشرفت صنعت هسته‌ای ایران با کمترین توقفی روبه‌رو نشده است. طراحی و ساخت دو واحد نیروگاه اتمی دیگر با ظرفیت تولید یک‌هزار و 57 مگاوات برق در جوار نیروگاه نخست اتمی بوشهر و به کارگیری 3 هزار نفر نیروی داخلی در ساخت این پروژه هم حکایت از تداوم این مسیر پرفراز و نشیب دارد. این در حالی است که ذخایر محدود نفت و گاز، صرفه‌جویی در استفاده بهینه از این منابع را ضروری ساخته و افزایش نیاز کشورهای جهان به سوخت، سرمایه‌گذاری برای بهره‌برداری حداکثری از انرژی هسته‌ای با هدف تقویت زیرساخت‌های اقتصادی را به موضوعی دارای اولویت در برنامه‌های کشور تبدیل کرده است. حوزه‌های کشاورزی و زیست محیطی نیز بی‌بهره از دستاوردهای صنعت صلح‌آمیز هسته‌ای ایران نبوده‌اند؛ چه براساس آمار یک‌سوم تا یک‌چهارم محصولات کشاورزی در ایران توسط آفات یا در مسیر رسیدن به انبار از بین می‌روند که قطعاً با استفاده از فناوری هسته‌ای برای کنترل آفات و افزایش ماندگاری محصولات در انبارها، می‌توان میزان تولیدات کشاورزی را سی تا چهل میلیون تن افزایش داد.
تجاری‌سازی یک محصول استراتژیک
همچنین قرار گرفتن ایران به عنوان نهمین کشور تولید‌کننده آب سنگین در جهان نیز دستاوردهای صنعت هسته‌ای ایران را وارد بازار رقابت جهانی کرده است. آب سنگین که به گواه آژانس امنیت ملی امریکا یک سرمایه ارزشمند ملی و یک محصول استراتژیک به شمار می‌رود، در بخش‌های مختلف علوم تغذیه، نفت و گاز، شیمی، زیست شناسی، داروسازی، هیدرولوژی و فیبرهای نوری و پزشکی کاربردهای فراوانی دارد؛ ایزوتوپ‌های پایدار، تصویربرداری از بیماری‌های صعب‌العلاج، بررسی آب‌های زیر‌زمینی و سن‌یابی آن، محل مناسب احداث سد و بررسی منشأ آلودگی‌های آب و غذا و بررسی چاه‌های نفت از جمله کاربردهای آن به شمار می‌رود. در شرایطی که ایران بر مبنای قوانین و مقررات محدودکننده امریکا در زمره کشورهایی قرار دارد که شرکت‌های امریکایی اجازه صادرات آب سنگین را به آنها ندارند، به این موفقیت دست یافته که سالانه به 20 تن آب سنگین دست پیدا کند. در حقیقت ایران بعد از کشورهایی همچون امریکا، روسیه، چین، هند، آرژانتین، رومانی و کانادا نهمین کشوری است که در دنیا آب سنگین تولید می‌کند آن هم در شرایطی که مجموعه کارهای طراحی، خرید، ساخت، اجرا و راه‌اندازی مجتمع تولید محصول استراتژیک با تکیه بر ظرفیت‌های داخلی انجام شده و هیچ مشاور و پیمانکار خارجی در این موضوع نقشی نداشته است.
بهانه‌سازی اروپایی‌ها
در شرایطی که انرژی هسته‌ای بخش مهمی از انرژی جایگزین مورد نیاز کشورهای جهان را تأمین می‌کند، برخی با این انگاره نادرست که بهره‌مندی ایران از ذخایر بالای نفت و گاز، آن را از استفاده از انرژی هسته‌ای بی‌نیاز می‌سازد، تمرکز و صرف هزینه برای پیش راندن این صنعت راهبری را رویکردی غیر‌ضروری می‌خوانند؛ امری که در سال‌های اخیر به حربه‌ای برای کشورهای منظومه غرب تبدیل شده بود تا با تردید افکنی نسبت به عملیات غنی‌سازی در ایران، ایران را از یک انرژی جایگزین راهبردی محروم سازند.
