اظهارات غیرمسئولانه و طرح ادعاهایی برخلاف امنیت و منافع ملی در درون کشور همواره یکی از موضوعات زیر ذره‌بین و مورد توجه رسانه‌های معاند و ابزار بهانه‌جویی کشورهای غربی برای اعمال فشار و تحریم علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است. با مشخص بودن چنین شرایطی، اینکه فردی از جایگاه مهم نمایندگی یا کارشناسی با وجود نشستن در برابر دوربین رسانه ملی و مخاطبان فرامرزی‌اش بر ادعایی نادرست اصرار کند  که از سوی مقامات عالی نظامی و دیپلماسی کشور به دفعات رد و تکذیب شده؛ اگر بازی در پازل دشمن نباشد یقیناً ترجیح دادن گرایش‌های سیاسی شخصی بر منافع کلان ملی است.
بر همین اساس بود که تقطیع اظهارات یکی از کارشناسان شبکه خبر  با واکنش‌های متفاوت و گسترده‌ای مواجه شد. همچنان که قابل انتظار بود سخنان تقطیع شده این کارشناس در برخی رسانه‌های معاند فارسی زبان تأیید ادعای مقامات امریکایی و متحدان اروپایی‌شان مبنی بر فروش موشک و پهپاد از سوی ایران به روسیه معرفی شد.
 دستاویزتراشی برای غرب
فضاسازی‌های غربی با طرح ادعای «ارسال موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد ایرانی برای روسیه» که توأمان دو هدف تغییر معادلات میدانی در جنگ اوکراین و نیز ایجاد دستاویز برای تحمیل فشار بیشتر بر ایران را دنبال می‌کرد از اسفند سال گذشته آغاز و با واکنش جدی مقامات دیپلماتیک کشورمان مبنی بر کذب بودن این ادعا و تأکید بر بی‌طرفی ایران در جنگ اوکراین همراه شد. اواسط ماه مرداد و تنها چند روزی پس از آغاز به کار رسمی دولت چهاردهم  بود که ابتدا برخی رسانه‌های معاند این دروغ دفن شده را نبش قبر کردند و بلافاصله وزارت خارجه امریکا در اقدام پیشدستانه برای جلوگیری از تغییر فضای بین‌المللی به نفع ایران و در عین حال صدور مجوز ارسال موشک به اوکراین، آن را دست گرفت. با این حال این بار اظهارات یک نماینده عضو کمیسیون امنیت ملی بود که بیش و پیش از موضع مقامات رسمی کشور پیرامون موضوع بازتاب پیدا کرد. نماینده‌ای که مدعی بود «ایران در قبال واردات ذرت و سویا، موشک و پهپاد صادر می‌کند و چرا نباید به روسیه موشک و پهپاد بدهیم!!» اظهار نظری که اگر چه چند روز پس از مواجه شدن با واکنش‌های داخلی از سوی نماینده مذکور تکذیب شد اما در هر حال دستاویز مطلوب معاندان قرار گرفت.
 
پرهیز از هزینه زایی
این در حالی است که برخلاف قابل دفاع بودن چند صدایی و نقد در موضوعات مربوط به سیاست داخلی، مسائل خطیر و مهم سیاست خارجی هیچ جایی برای مماشات با اتخاذ مواضع متعارض با سیاست‌های رسمی و اعلامی کشور نمی‌گذارد. اظهار نظر واکنش‌برانگیز آن نماینده مجلس مشخص کرد که در کنار ضرورت هماهنگی و همراهی دیپلماسی و میدان، حالا باید امر بدیهی لازم بودن هماهنگی میان محتوای تولیدی رسانه و مواضع معدودی از نمایندگان مجلس با سیاست‌های کلان کشور را پیگیری کرد. در اظهارات هزینه‌زایی که اشاره شد اگر چه ردی از بعضی رقابت‌های سیاسی- جناحی پیداست اما باید امیدوار بود که در ادامه مسیر رقابت‌های جناحی دست‌کم در مسائل مربوط به سیاست خارجی به نفع پاسداری از منافع ملی کنار گذاشته شوند و دل به وفاق و سر به هماهنگی بسپارند.