در گفت‌وگو با دبیر جایزه پژوهش سال سینما مطرح شد
پژوهش راه پیشرفت سینمای ایران
ششمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران، چندی پیش به دبیری دکتر قادر آشنا به کار خود پایان داد. قادر آشنا، معاون توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی و دبیر ششمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران درباره لزوم برگزاری این رویداد به «ایران» گفت: «وظیفه ما این است که شرایط را برای پژوهشگران فراهم کنیم تا کار پژوهشی کنند، چالش‌ها را ببینند و با اعلان فراخوان، فضای همکاری آنان را فراهم کنیم. سازمان سینمایی در حوزه پژوهش تمام اهتمام خود را داشته، رئیس سازمان نیز اهتمام جدی دارد و هر هفته جلساتی را درباره به کار بستن پژوهش‌ها داریم. امروز در بسیاری از حوزه‌های زیرساختی و اندیشه‌ای، به معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی مأموریت داده می‌شود که این امور را به سرانجام برساند.»
او ادامه داد: «امروز ما به سمت نوشتار سند ملی سینمای ایران، اساسنامه پویانمایی و تدوین آیین‌نامه‌های الزام شده از سوی قانون و به‌روزرسانی آنها رفتیم که جزو مأموریت‌های ماست. در حوزه پژوهش جدی هستیم و برنامه‌مان بهره‌برداری از پژوهش‌های هنری اساتید، دانشجویان، فیلمنامه‌نویسان، اهالی سینما و کنشگران این حوزه است.»
آشنا درباره آثار این دوره از جایزه پژوهش سال سینمای ایران عنوان کرد: «۹۰ درصد پرسش‌های مطرح شده در پژوهش‌های رسیده به ششمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران کاربردی است؛ به عنوان نمونه ما امروز در سینمای جهان چه جایگاهی داریم؟ چرا در سینمای دنیا فروش نداریم؟ آیا باید فیلم‌های خارجی در سینمای ایران اکران شود؟ اینها پرسش‌هایی است که در قالب پژوهش‌ها در حال انجام است. نقش رایزن‌ها، کمپانی‌ها، زبان بین‌المللی فیلم‌ها و شاخص‌های جهانی آثار سینمایی از جمله دیگر مواردی است که در مسائل پژوهشی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. ما فیلم‌های بسیاری داریم که در جغرافیای خودمان معنا و مفهوم دارد اما در دیگر کشورهای دنیا مفهومی ندارد و در این باره پژوهش‌هایی داشته‌ایم.» او افزود: «در بحث زیرساختی، تحلیل‌های دقیقی در ایران و جهان داشتیم و این پژوهش نهایی شده و کاربردی‌تر از این پژوهش نداریم. در بخش تحلیل حوزه‌های اجتماعی و آثار تولید شده نیز پژوهش‌های بسیاری داشتیم. ما با تمام دانشگاه‌های فعال در حوزه پژوهش فارغ از فراخوان مکاتبه کردیم و جایزه پژوهش حاصل این توجه است. باید رابطه بین مدیریت، دانشگاهیان و اهالی سینما را ایجاد کنیم و به این مهم توجه بیش از پیش داشته باشیم.» دبیر ششمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران که هفته گذشته به کار خود خاتمه داد، با اشاره به اهمیت برگزاری این جایزه در تولیدات سینمایی، گفت: «جایزه پژوهش سال سینمای ایران از فعالیت‌های معتبر سازمان سینمایی است و محققان، دانشجویان و نویسندگان کشور را درگیر می‌کند. برای جریان پژوهش در طول سال با پژوهشگاه‌ها و دانشگاه‌ها ارتباط خوبی داریم و براساس مکاتبات، برای تعیین اولویت‌ها نظرخواهی می‌کنیم. تلاش ما بر این است بتوانیم با ارتباط منطقی بین محققان، سیاستــــــگذاران و کنشگران بتوانیم نتایج دلخواه را رقم بزنیم. البته این ارتباط هنوز به طور منطقی برقرار نیست؛ به عــبارتی فیلمنامه‌نویسان، کارگردانــــــــــــــان و تهیه‌کننـــــــــــــــدگان با جامعــــــه علمی کمتر ارتباط دارند و سیاستگذاران نیز برای سیاستگذاری کمتر به سراغ پژوهش می‌روند.»
آشنا اضافه کرد: «جایزه پژوهش سال سینمای ایران این توجه را به وجود می‌آورد که بین سه رکن اصلی این حوزه، ارتباط برقرار شده و فعالیت‌ها دیده شود. سازمان سینمایی تلاش می‌کند از سیاست‌های کاربردی نهایت بهره‌برداری را داشته باشد و آن را در بخش‌های داخلی، بین‌المللی، تولید، زیرساخت و استان‌ها به کار ببرد اما این اتفاق باید نظام‌مند و تحت سند سینمای ایران تنظیم شود تا یکپارچگی را داشته باشد و آثار و برکات این اقدام دیده شود.» معاون توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی بیان کرد: «سینمای ایران نیازمند برنامه بلندمدت است که همه دولت‌ها مکلف به اجرای آن باشند تا به افق روشنی برسیم. این افق روشن جز مسیر پژوهش محقق نمی‌شود و این مسیر مشخص می‌کند در طول ۲ دهه آتی سینمای ایران باید به کجا برسد.»
او ادامه داد: «اینکه هر دولتی متناسب با سلایق خود برنامه‌ای بدهد، موجب می‌شود برنامه‌ها در طول هم نباشد. باید برنامه‌هایی که داریم در طول یکدیگر باشد و حاکمیت در طول ۱۰ سال آتی مشخص کند به کجا باید برسیم. شورای عالی انقلاب فرهنگی می‌تواند در این راستا اقدام کند تا دولت‌ها مکلف باشند براساس این سیاست کلان برنامه‌ها را جلو ببرند. به عنوان نمونه باید مشخص کنیم سالانه چه تعداد سالن سینمایی ساخته و تولیدات سینمای ایران چه عددی براساس ژانر و گونه باشد، در عرصه بین‌المللی چگونه مشارکت کنیم و در جشنواره‌ها چگونه حضور یابیم. مشخص شدن این مباحث به سینمای ایران کمک می‌کند و این مسیر از رهگذر پژوهش حاصل می‌شود.»
آشنا تأکید کرد: «پژوهش می‌تواند کمک کند سیاستگذاری یک دهه یا دو دهه به ثمر برسد؛ سپس باید بررسی کرد که چه درصدی از این برنامه‌ها موفق بوده است که این اتفاق کار علمی و پژوهشی است. این برنامه جایش در سیاستگذاری دولت‌ها خالی است و باید فکری برای آن کنیم.»
برش
دبیر ششمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران که هفته گذشته به کار خود خاتمه داد، با اشاره به اهمیت برگزاری این جایزه در تولیدات سینمایی، گفت: «جایزه پژوهش سال سینمای ایران از فعالیت‌های معتبر سازمان سینمایی است و محققان، دانشجویان و نویسندگان کشور را درگیر می‌کند. برای جریان پژوهش در طول سال با پژوهشگاه‌ها و دانشگاه‌ها ارتباط خوبی داریم و براساس مکاتبات، برای تعیین اولویت‌ها نظرخواهی می‌کنیم. تلاش ما بر این است با ارتباط منطقی بین محققان، سیاستگذاران و کنشگران بتوانیم نتایج دلخواه را رقم بزنیم. البته این ارتباط هنوز به طور منطقی برقرار نیست؛ به عبارتی فیلمنامه‌نویسان، کارگردانان و تهیه‌کنندگان با جامعه علمی کمتر ارتباط دارند و سیاستگذاران نیز برای سیاستگذاری کمتر به سراغ پژوهش می‌روند.»