تحلیل مؤسسات امنیتی رژیم صهیونیستی از گسترش روابط ایران و شاخ آفریقا

تأمین منافع تهران تشدید محاصره اسرائیل با ابتکار شهید رئیسی

تبادل سفیر میان ایران و سودان و از سر‌گیری روابط، آن‌هم پس از 8 سال قطع روابط دیپلماتیک که در راستای دیپلماسی پویا و فعال جمهوری اسلامی ایران انجام گرفت، واکنش مؤسسات مطالعاتی و تحقیقاتی رژیم صهیونیستی را در پی داشته است. صهیونیست‌ها معتقدند که از سرگیری روابط بین ایران و سودان، جدای از ظرفیت‌های اقتصادی که برای جمهوری اسلامی خواهد داشت، به منزله خطر جدیدی برای سرزمین‌های اشغالی است.
محافل سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی با توجه به گسترش فعالیت‌های ایران در قاره آفریقا، مدعی هستند که ایران در قالب افزایش همکاری‌های خود با قاره آفریقا به دنبال تأمین منافع سیاسی و اقتصادی خود است و این به معنای تهدید منافع سیاسی، امنیتی و اقتصادی اسرائیل در این قاره است.
در همین رابطه دنی استرنوویچ، افسر ارشد سابق اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی که در حال حاضر به ‌عنوان پژوهشگر برنامه ایران در مؤسسه مطالعات امنیت قومی اسرائیل فعالیت می‌کند، خواستار «تدوین راهبردی برای جلوگیری از دستیابی ایران به اهدافش در آفریقا» شده است.
مؤسسه مطالعات امنیت قومی اسرائیل از سرگیری روابط ایران با آفریقا را در راستای سیاستی می‌داند که در زمان ریاست جمهوری شهید رئیسی پیگیری شد. به زعم این مؤسسه امنیتی رژیم صهیونیستی، تقویت روابط ایران با «جنوب جهانی» برای جایگزینی سیاسی و اقتصادی رابطه با غرب و به‌عنوان یکی از مهم‌ترین اهداف سیاست خارجی دولت رئیس‌جمهور شهید ایران دنبال شده است.
مؤسسه مطالعات امنیت قومی اسرائیل تصریح می‌کند: موضوع تنها محدود به تقویت روابط و تأمین منافع سیاسی و اقتصادی نیست و ایران اهداف مهم دیگری را در قاره آفریقا دنبال می‌کند، از جمله فروش پهپاد «مهاجر 6» به سودان و ایجاد بندری در منطقه «پورت سودان» در راستای تأمین منافع راهبردی و امنیتی ایران.
پژوهشگر مؤسسه مطالعات امنیت قومی اسرائیل در بخش دیگری از پژوهش خود تصریح می‌کند: ایران از طریق گسترش نفود در آفریقا در تلاش است به اهداف خود علیه رژیم اسرائیل دست پیدا کند که از مهم‌ترین آنها تشدید و افزایش محاصره اقتصادی اسرائیل و همچنین افزایش قدرت دریایی خود در این منطقه است.
این پژوهش همچنین تأکید می‌کند، حضور ایران در کشورهای شمال قاره آفریقا، نه‌تنها به تهران امکان دسترسی به دریای مدیترانه و تنگه جبل‌الطارق را می‌دهد و آن را بیش از پیش به قاره اروپا نزدیک می‌کند، بلکه موجب افزایش قدرت نظامی ایران نیز می‌شود.
دنی استرنوویچ از سر‌گیری و گسترش روابط میان ایران و کشورهای آفریقایی، از جمله الجزایر، موریتانی، زیمبابوه، کنیا و اوگاندا را نیز در راستای این اهداف تحلیل می‌کند.
مؤسسه مطالعات امنیت قومی اسرائیل در بخش دیگری از پژوهش خود تأکید می‌کند، این تحولات و گسترش روابط ایران با کشورهای شاخ آفریقا، نگرانی‌های بسیاری را در اسرائیل برانگیخته است؛ چرا که حضور ایران در آفریقا، از سویی تهدیدات نظامی و امنیتی علیه سرزمین‌های اشغالی را افزایش داده و از سویی دیگر توان اسرائیل برای تحکیم روابط سیاسی خود با بسیاری از کشورهای این قاره را کاهش می‌دهد.
در نهایت این پژوهش در پیشنهادی خطاب به رژیم صهیونیستی، ضمن اشاره به درگیری رهبران رژیم با جنگ غزه و تهدیدات حزب‌الله لبنان در جبهه شمالی سرزمین‌های اشغالی، هشدار می‌دهد که رژیم صهیونیستی نباید حضور ایران در قاره آفریقا را نادیده بگیرد، چرا که این حضور امنیت و منافع سرزمین‌های اشغالی را به خطر خواهد انداخت.