داور دربی خوششانس بود
یاسر همرنگ
کارشناس داوری
دربی تهران اینبار یکی از سردترین و بیروحترین رویاروییهای دو تیم بود. در چنین دیداری که تقریباً هیچ صحنه خاص و چالشبرانگیزی شکل نمیگیرد، طبیعی است که داور بازی خوششانس باشد و بدون دشواری چشمگیر، قضاوت قابلقبولی ارائه دهد. داور در این مسابقه تمام صحنهها را بهخوبی کنترل کرد و مشکلی در مدیریت جریان بازی نداشت.
در داوری و در فوتبال، «شانس» نقش مهمی دارد. اگر در دقیقه ۵ بازی گلی به ثمر برسد، داور باید ۸۵ دقیقه با تنش و فشار مضاعف بازی را کنترل کند. اما زمانی که دو تیم با ترس از شکست، تنها برای کسب تساوی وارد میدان میشوند و حتی حضور شش یا هفتهزار نفر تماشاگر برایشان اهمیتی ندارد، طبیعی است که هیچ اتفاق ویژهای رخ نمیدهد. شاید بدترین نکته این دربی نه در زمین مسابقه، بلکه مربوط به رنگ لباس داور و همچنین برگزاری دربی تهران در ورزشگاه اراک بود؛ تصمیمی عجیب برای مهمترین بازی پایتخت. در این مسابقه حتی نشانهای از خشونت رفتاری میان بازیکنان دیده نشد؛ برخلاف دربیهای گذشته. این آرامش هم بیش از هر چیز ناشی از رضایت نانوشته دو تیم به «تساوی» بود. تساوی درد ندارد؛ اما زمانی که تیمها بخواهند گل بزنند، ترس از باخت ناگزیر شعلهور میشود.
