اوج‌گیری بازار سیاه بلیت در دربی ۱۰۶

پدیده‌ای جهانی با ریشه‌های مشترک

محمدرضا رحیم‌پور/ در آستانه دیدار حساس دربی ۱۰۶ پایتخت، بازار سیاه بلیت بشدت داغ شده بود و گزارش‌ها حاکی از آن بود که برخی دلالان، بلیت‌های این مسابقه را تا قیمت سرسام‌آور ۱۰ میلیون تومان عرضه می‌کردند. این وضعیت، خشم و نارضایتی گسترده هوادارانی را برانگیخته که به امید تماشای این بازی پرهیجان، در صف‌های رسمی تهیه بلیت حضور یافته بودند. در ایران، راهکارهایی مانند فروش بلیت با کد ملی یا هویت شخصی برای جلوگیری از دلالی مطرح شده اما بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد که حتی با اعمال چنین محدودیت‌هایی، بازار ثانویه بلیت همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد. این پدیده اگرچه ناخوشایند است، اما مختص به ایران نبوده و در رویدادهای ورزشی مهم در سراسر جهان نیز مشاهده می‌شود. به عنوان مثال، در ال‌کلاسیکو، بلیت‌ها در بازار سیاه تا بیش از ۱۱,۰۰۰ یورو به فروش رسیدند. همچنین، در جام جهانی ۲۰۲۶ نیز پیش‌بینی می‌شود که برخی بلیت‌ها در بازار ثانویه با قیمت‌های چند صد برابر ارزش اصلی به فروش برسند. دلیل اصلی این اتفاق، کمبود عرضه بلیت‌های رسمی در مقابل تقاضای بسیار بالا است.
 این مسأله، نشان‌دهنده یک چالش جهانی و تقریباً اجتناب‌ناپذیر است که نیازمند رویکردی هوشمندانه و مؤثر در مدیریت آن است. مدیریت این بازار می‌تواند شامل راهکارهایی نظیر سهمیه‌بندی منصفانه بلیت‌ها، نظارت دقیق بر فرآیند فروش آنلاین، جلوگیری از انتقال آزادانه بلیت‌ها و استفاده از سامانه‌های رسمی فروش بلیت با قابلیت احراز هویت باشد. هدف اصلی، فراهم کردن امکان حضور هواداران واقعی در ورزشگاه و کاهش سود دلالان است. با وجود این، تجربه جهانی گویای این واقعیت است که بازار سیاه بلیت هرگز به طور کامل از بین نخواهد رفت. اما با اتخاذ سیاست‌گذاری‌های مناسب و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، می‌توان این بازار را به میزان قابل توجهی کنترل کرد و عدالت در دسترسی به بلیت‌ها را ارتقا بخشید. به نظر می‌رسد که فدراسیون فوتبال و سایر نهادهای ذی‌ربط، نیازمند بازنگری جدی در استراتژی‌های خود در این زمینه هستند تا از رسیدن بلیت‌های اضافی به دست افراد سودجو و تضییع حقوق هواداران جلوگیری شود.