پرونده هفدهمین دوره بازی‌های پارالمپیک برای کاروان ایران با 8مدال طلا، ۱۰نقره و 7برنز بسته شد. کاروانی که در 10رشته، با 65ورزشکار راهی پاریس شد، عملکردی نسبتاً خوب اما ضعیف‌تر از دوره قبل داشت. عملکردی که با ضعف‌های اساسی و بعضاً نگران‌کننده همراه بود. ۲۵مدال خودش یک رکورد بود اما کاهش کیفیت مدال‌ها و از دست رفتن مدال‌های طلا در بعضی از رشته‌ها بسیار نگران‌کننده است و البته رشد مدال برنز و کاهش تعداد مدال طلا و نقره نشان از شکست برنامه کیفی‌سازی دارد.
 
طلاهای رزمی کجا رفت؟
یکی از رشته‌های موفق دوره قبل تیم دو نفره پاراجودو بود که دو مدال طلا را به دست آورد اما در پاریس فقط یک مدال نقره گرفت. جودو از حاشیه‌ بین کادرفنی و ملی‌پوشانش بشدت آسیب دید. موضوع مهم دیگر این است که چرا دو طلایی دوره گذشته در ترکیب تیم نبودند؟ کنار پاراجودو، پاراتکواندو هم از رشته‌هایی بود که با وجود کسب سه مدال بین رشته‌های ناکام قرار گرفت. نقره زهرا رحیمی و دو برنز مردان در این دوره زیر سایه یک طلا و یک نقره دوره قبل قرار گرفت. هنوز هیچ‌کس توضیح نداده است که چرا مهدی‌ پوررهنما سهمیه نگرفت؟ سه مدال طلا در دو رشته رزمی از بین رفت درحالی‌که با کنترل حواشی این طلاها حفظ می‌شد.

طلای نعمتی، پر
پاراتیروکمان هم در این دوره نامش بین بازنده‌های بزرگ قرار گرفت. رشته‌ای که با زهرا نعمتی در پارالمپیک‌های ۲۰۱۲، ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ سه مدال طلا گرفت اما این دوره با نبود نعمتی بدون طلا ماند و به نقره فاطمه همتی و میکس تیمی و برنز عرب‌عامری در ریکرو اکتفا کرد. پاراتیروکمان هم نسبت به دوره قبل تعداد مدال بیشتری گرفت، اما تک‌مدال طلا را از دست داد. واقعاً ناکامی این رشته در غیاب زهرا نعمتی نگرانی‌های زیادی را به وجود آورده، در نبود زهرا و ساره ستاره‌های پارالمپیک، چه بلایی قرار است سر این رشته‌ها بیاید؟
 پاراشنا، نزدیک مدال
پاراشنا و گلبال را بین رشته‌های ناکام باید جدا بررسی کرد. پاراشنا در دو ماده با سینا ضیغمی‌نژاد به فینال رسید و گلبال هم بعد از چند دوره غیبت مجوز اعزام گرفت و پنجم شد. در پاراشنا محمد حسن اقبالی از کارشناسان شنا درباره رکورد شاهین ایزدیار و سینا ضیغمی‌نژاد گفت: «رکوردی که شناگر ما در هانگژو ثبت کرد یک دقیقه و 88صدم ثانیه بود که با یک ثانیه کمتر می‌شد به مدال پاراشنا رسید اما در یکسال گذشته نشد این یک یا دو ثانیه را کاهش داد.»
 
طلاهایی که از بین رفت
شاید سؤال مهم درباره کاروان پارالمپیکی ایران این باشد که چرا طلایی‌های دوره قبل در این دوره نتوانستند بدرخشند. از ۱۲ طلایی دوره قبل فقط چهار طلایی مدال خود را تکرار کردند و هشت مدال بنا به دلایل از دست رفت. در این دوره وحید نوری، محمدرضا خیرالله‌زاده، اصغرعزیزی، زهرا نعمتی و امیرخسروانی هر کدام به دلیلی غایب بودند اما با این حال مهدی اولاد، حامد امیری و هاشمیه متقیان در این دوره حضور داشتند که مدالشان را تکرار نکردند. در پاراوزنه‌برداری هم که عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت امیرجعفری و حامد صلحی‌پور در دوره قبل نقره گرفتند اما در این دوره چهارم شدند.

برش

پاراوزنه‌برداری پرچمدار شد
در بررسی عملکرد رشته‌ها، پاراوزنه‌برداری نسبت به دوره قبل خیلی بهتر کار کرده و والیبال نشسته و پاراتیراندازی هم نتیجه دوره قبل را تکرار کردند اما بقیه رشته‌ها بشدت عملکرد ضعیفی داشتند. پاراوزنه‌برداری در دوره قبل یک طلا، سه نقره و یک برنز گرفت، اما در این دوره سه طلا و یک برنز به دست آورد که شاید به لحاظ تعداد مدال یک مدال کمتر گرفته اما به لحاظ کیفیت رشد بسیار خوبی را داشته و نقش مهمی را هم در بالا آمدن کاروان ایران در جدول توزیع مدال ایفا کرد. والیبال نشسته مثل دوره قبل مدال طلا را تکرار کرد و در پاراتیراندازی هم ساره جوانمردی همان مدال طلایش در توکیو را اینجا هم تکرار کرد ومشخص نیست با خداحافظی ساره از دنیای قهرمانی چه سرنوشتی در انتظار این رشته است. بقیه رشته‌ها هم یا نتیجه بد دوره قبل را تکرار کردند و یا نتیجه‌ای بدتر از دوره‌های قبل را رقم زدند.