انتظار تهیه‌کننده «شمشیر اندوه» از بنیاد ملی پویانمایی
شناساندن ظرفیت‌های انیمیشن ایران به بازارهای بین‌المللی
مهدی جعفری جوزانی، تهیه کننده انیمیشن «شمشیر واندوه» واز فعالان موفق صنعت بازی، شاخص‌ترین مسأله پویانمایی در ایران را شکل نگرفتن اقتصاد پایدار می‌داند و یکی از مهم‌ترین توقعاتش از بنیاد ملی پویانمایی را افزایش تعــــاملات بین‌المللــی برای شناساندن ظــرفیـــــــــت‌هـــای انیمیشن ایران به بازارهای بین‌المللی عنوان می‌کند.
او در پاسخ به سؤالی درباره مهم‌ترین چالش حوزه پویانمایی ایران می‌گوید: «اکو سیستم هنر صنعت پویانمایی در ایران با وجود پیشر‌فت‌های مهم در عرصه هنری هنوز به معنای واقعی و پایداربه صنعت تبدیل نشده یعنی اقتصاد پایدار درعرصه پویانمایی در زنجیره کامل این عرصه از محصول تا مرچندایز شکل نگرفته است که این مهم‌ترین مسأله این حوزه است.»
این فعال حوزه انیمیشن درباره اولویت انتظاراتش از این بنیاد تازه تأسیس توضیح می‌دهد: «سازماندهی تسهیل‌گری و حمایت مؤثر برای حضور فعال، پویا و ثمربخش در جشنواره‌ها، نمایشگاه‌ها و بازارهای تخصصی بین‌المللی و همچنین افزایش تعاملات بین‌المللی برای شناساندن ظرفیت‌های انیمیشن ایران به بازارهای بین‌المللی از نگاه من در رأس توقعات و انتظارات از این بنیاد قرار دارد».
جعفری جوزانی در پاسخ به این سؤال که حمایت و نظارت و راهبری را در چه حیطه‌هایی ضروری می‌داند، توضیح می‌دهد: «تمام مجوزها و اختیاراتی که در بخش‌های مختلف ساختار کشور پراکنده شده اعم از مجوز ساخت، پروانه اکران، اعطای مجوز مؤسسه فرهنگی هنری تک منظوره در حوزه ساخت انیمیشن، سازماندهی تهیه‌کنندگان، کارگردانان و سایر فعالان حوزه پویانمایی، بیمه فعالان انیمیشن و … باید در اختیار بنیاد ملی انیمیشن قرار گیرد».
او معتقد است برگزاری جشنواره‌ای حرفه‌ای و تخصصی در قواره بین‌المللی به معنای واقعی کلمه و نه صرفاً شعاری و نمایشی هم برای راهبری فعالان حوزه انیمیشن می‌تواند اقدام مهمی باشد. این تهیه‌کننده و کارگردان حوزه انیمیشن در ادامه، حمایت گمرکی و ارائه تسهیلات برای ورود تجهیزات و زیرساخت‌های مهم و گرانقیمت و همچنین حمایت از توسعه شرکت‌های بزرگ تولید انیمیشن از طریق ارائه تسهیلات بلندمدت را ضروری می‌داند.
معافیت مالیاتی دیگر دغدغه مهمی است که اغلب فعالان این حوزه بر آن تأکید دارند. جعفری جوزانی می‌گوید: «پیگیری برای دریافت معافیت‌های مالی و نگاه درست فرهنگی به شرکت‌های فعال در حوزه انیمیشن که منجر به اعطای مجوزهایی برای معافیت‌های مالیاتی و.. خواهد شد، لازم است در کانون توجه قرار بگیرد.»
جعفری جوزانی تمام دغدغه‌های مطرح شده و مشکلات منبعث از آن را حاصل نبود متولی جدی این عرصه می‌داند و درعین حال معتقد است در صورتی که چنین نهادی با راه‌اندازی نتواند مشکلات مطرح شده را برطرف کند قطعاً مشکلات این عرصه را بیش از پیش خواهد کرد.
او مسیر رسیدن به مکتب پویانمایی ایرانی را به لحاظ دانش و تجربه کوتاه‌تر از آمال و آرزو می‌داند اما لازمه رسیدن به چنین مقصودی را چند پیش شرط عنوان می‌کند: «در این مسیر راه‌اندازی دانشگاه تخصصی انیمیشن یا هنرهای دیجیتال و فعالیت آموزشی حرفه‌ای در تمام سطوح تولید انیمیشن از ایده و متن و محتوا تا تولید فنی و هدایت جریان تولید به این سمت با بهره‌گیری از پیشکسوتان بزرگ این صنعت، سرمایه‌گذاری هدفمند برای تولید انبوه و باکیفیت و سیاستگذاری درست در پخش و … برای رسیدن به این هدف بسیار مؤثر است».
