روند کوچ صهیونیست‌ها به اروپا و امریکا شتاب گرفته است
مهاجرت معکوس درد درمان ناپذیر تل‌آویو
یکی از معضلات پیشین رژیم صهیونیستی که در وضعیت بحرانی امنیتی بعد از طوفان الاقصی رشد تصاعدی پیدا کرده، روند مهاجرت معکوس در سرزمین‌های اشغالی است. از تبعات حملات حماس که راه را برای آزادسازی سرزمین‌های اشغالی فراهم می‌کند، ایجاد ناامنی و اختلال در زیست اشغالگران است. این موضوع با اصرار هر چه بیشتر رژیم صهیونیستی بر گزینه عدم آتش‌بس و به موازات آن شدت گرفتن حملات حماس و دیگر گروه‌های مقاومت، بغرنج‌تر شده و مسیر مهاجرت معکوس را تسهیل می‌کند.
فائزه سادات یوسفی
خبرنگار
یکی از معضلات پیشین رژیم صهیونیستی که پس از روی کار آمدن کابینه افراطی نتانیاهو شتاب گرفت و در وضعیت بحرانی امنیتی بعد از طوفان الاقصی رشد تصاعدی پیدا کرده، روند مهاجرت معکوس در سرزمین‌های اشغالی است. یکی از تبعات حملات حماس که راه را برای آزادسازی سرزمین‌های اشغالی فراهم می‌کند، ایجاد ناامنی و اختلال در زیست اشغالگران است. این موضوع با اصرار هر چه بیشتر رژیم صهیونیستی بر گزینه عدم آتش بس و به موازات آن شدت گرفتن حملات حماس و دیگر گروه‌های مقاومت، بغرنج‌تر شده و مسیر مهاجرت معکوس را تسهیل می‌کند.
شدت گرفتن پیش از طوفان الاقصی
تحلیلگران بر این باورند که انگیزه‌های متعدد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی موجب شده مردم به این نتیجه برسند که فلسطین اشغالی دیگر مکان مناسبی برای زندگی نیست. هزینه‌های بالای زندگی و همچنین روی کار آمدن جریان افراطی صهیونیست‌ها بر پهنه مدیریت و در ادامه آن استبداد نتانیاهو برای اصلاحات قضایی و همچنین گسترده و تقویت دامنه نبردهای گروه‌های مبارز فلسطینی علیه رژیم صهیونیستی و در نهایت ناامنی، از عوامل مهم مهاجرت ساکنان سرزمین‌های اشغالی بوده است. علاوه بر عوامل فوق، ترس و استرس ناشی از زندگی در منطقه‌ای که به طور مداوم در کشمکش مرگبار با همسایگان خود محبوس شده، موجب ترغیب به فرار از سرزمین اشغالی شده است.
اهمیت بنیادی این موضوع آنجاست که تا همین اواخر مهاجرت از سرزمین اشغالی عملی خیانت‌آمیز به حساب می‌آمد، اما اکنون اخذ پاسپورت دوم در این مرحله توسط اکثر صهیونیست‌ها نوعی بیمه برای آینده محسوب می‌شود.
طبق گزارش‌های غربی پیش از عملیات طوفان الاقصی تعداد صهیونیست‌هایی که در تلاش برای دریافت پاسپورت‌های دیگری علاوه بر پاسپورت‌های اسرائیلی‌شان بودند، در حال افزایش بود. علاوه بر این، میزان درخواست‌ها برای دریافت ویزای مهاجرتی و اقامت دائم نیز رشد بی‌سابقه‌ای داشت. در همان ایام آنها اغلب در حالی دیده می‌شدند که در مقابل سفارتخانه‌های اروپایی برای دریافت پاسپورت در تل آویو صف‌های طویلی به راه انداخته بودند. در همین راستا، اداره مهاجرت پرتغال در تابستان اعلام کرد که از ابتدای سال‌جاری صهیونیست‌ها رتبه اول را در میان سایر ملیت‌ها در درخواست برای شهروندی این کشور کسب کرده‌اند. سفارت فرانسه در تل آویو همچنین فاش کرد که افزایش مشابهی در تعداد درخواست‌ها برای اخذ تابعیت فرانسه وجود دارد. همچنین دفتر اتحادیه اروپا در تل آویو اذعان کرد تعداد افرادی که مایل به دریافت ملیت اروپایی هستند، افزایش یافته، این در حالی است که سفارت ایالات متحده از ارائه چنین اطلاعاتی طفره می‌رود.
موارد مذکور که بخشی از جامعه آماری سیر مهاجرت است، ثابت می‌کند، بر خلاف تبلیغات رژیم صهیونیستی، کیفیت زندگی در سرزمین‌های اشغالی موجب رضایت ساکنان نبوده و آنها تلاش می‌کنند به اروپا و امریکا نقل مکان کنند.
در سال‌های اخیر، جنبش‌های مختلفی در سرزمین اشغالی برای ایده پردازی و کمک به خروج یهودیان از سرزمین اشغالی شکل گرفته است. به عنوان نمونه گروهی تحت عنوان «ترک کشور- با هم» که در فضای مجازی فعال است با هدف ساماندهی پروسه مهاجرت یهودیان ساکن سرزمین‌های اشغالی به دیگر کشورها از جمله امریکا در واکنش به روی کارآمدن دولت افراطی نتانیاهو راه‌اندازی شد.
آدام کلر، سخنگوی جنبش صلح معتقد بود که عواملی چون «تشدید درگیری‌های داخلی یهودیان درباره هویت اسرائیل و نیز ترویج ترس و احساس ناامنی با تشدید درگیری با فلسطینی‌ها و بن‌بست هرگونه راه‌حل سیاسی در آینده» بر انگیزه خروج از سرزمین‌های اشغالی تأثیر منحصر به فردی داشته است.
همان زمان گیورا شالگه، رئیس سابق سیستم دفاعی رافائل وابسته به وزارت امنیت رژیم صهیونیستی، فاش کرد که او و نوه‌هایش دیگر مشتاق ماندن در سرزمین‌های اشغالی نیستند. روزنامه معاریو گزارش داد که بیش از 756 هزار یهودی تا سال 2020 فلسطین اشغالی را به دلیل وخامت شرایط اقتصادی، احساس نابرابری، ناامیدی از توقف روند صلح و نگرانی از تشدید عملیات مقاومت فلسطین، ترک کرده و در کشورهای دیگر زندگی کردند.
طوفان الاقصی سکوی خروج صهیونیست‌ها
فضای ضد امنیتی سرزمین‌های اشغالی که بعد از طوفان الاقصی با مشکلات ناشی از سوء مدیریت داخلی و ضربات اقتصادی حاصل از آن چون سقوط ارزش پول و کسری بودجه همراه شده بود، موجب شد انگیزه برای ترک کردن سرزمین‌های اشغالی در بین صهیونیست‌ها قوت بگیرد. بر اساس گزارش احزاب رژیم صهیونیستی هزینه کل جنگ حدود 50 میلیارد شِکل (12.5 میلیارد دلار) برآورد می‌شود که تبعات منفی چند شاخه آن در ساختار رژیم صهیونیستی در دوران پساجنگ به خوبی ملموس خواهد شد. علاوه بر آن، گسترده شدن دایره نبرد با رژیم صهیونیستی و اصابت موشک‌ها و پهپادهای گروه‌های مقاومت منطقه‌ای در سراسر فلسطین اشغالی، بحران امنیتی جبران ناپذیر و وسیعی برای مردم به وجود آورده است. ضمن اینکه مشاهده نشدن نشانه‌هایی برای پایان جنگ و شروط غیرقابل پذیرش و غیر منطقی نتانیاهو و ایالات متحده در کنار تشدید حملات از سوی حماس، موجی از هراس را در جامعه اسرائیلی برانگیخته است.
از سوی دیگر، اضافه شدن بحران آوارگان و کوچ ساکنان شهرک‌های صهیونیستی از کانون‌های درگیری نیز معضل جدی برای رژیم تلقی می‌شودکه در سایه تداوم جنگ، هزینه‌های متنوعی چون تمایل به مهاجرت و فرار از فلسطین اشغالی را بر دولت تحمیل خواهد کرد. تاکنون اطلاعیه‌هایی مبنی بر تخلیه تمامی شهرک‌های اطراف نوار غزه از ساکنان آنها صادر شده و حدود 50 شهرک در نزدیکی مرز لبنان تخلیه شدند. این آمار همگام با تقویت جبهه نبرد مقاومت علیه مواضع صهیونیست‌ها، روندی تصاعدی به خود گرفته است. تنها ۱۰ روز پس از آغاز نبرد طوفان الاقصی، سخنگوی ارتش صهیونیستی در یک کنفرانس مطبوعاتی اعتراف کرد که حدود نیم میلیون اسرائیلی در داخل کشور آواره شده‌اند. به‌جز این در همان روزهای ابتدایی رسانه‌های عبری اعلام کردند که اتاق‌های هتل‌های اورژانسی برای پذیرایی از شهرک‌نشینان فراری از شمال فلسطین اشغالی و نوار غزه تمام شده است.
در همین زمینه، روزنامه عبری یدیعوت آحارونوت به نقل از رئیس اتحادیه هتل‌های رژیم صهیونیستی نوشت که نیمی از اتاق‌های هتل‌ها برای اسکان خانواده‌هایی استفاده می‌شود که از شهرک‌های نزدیک نوار غزه تخلیه شده‌اند.
در حال حاضر مردم نیز جنبش‌هایی را برای چگونگی خروج و آشنایی با فرصت‌های زندگی در خارج از مرزهای فلسطین اشغالی راه‌اندازی یا بازسازی کرده‌اند. در همین راستا، کمپینی تحت عنوان «بیایید با هم کشور را ترک کنیم» در شبکه‌ای اجتماعی مقصدهایی را در سراسر جهان برای اقامت موقت یا دائم در اختیار ساکنان مناطق اشغالی قرار می‌دهد. در مجموع، وضعیت برگشت ناپذیر و بحران امنیتی و اقتصادی ایجاد شده پس از 7 اکتبر، چشم‌انداز آینده و ضمانت‌های لازم برای تعیین سرنوشت را از ساکنان سرزمین‌های اشغالی ربوده است. به عنوان نمونه یورونیوز نوشت که چند هزار اوکراینی که با آغاز جنگ اوکراین، فلسطین اشغالی را به عنوان مقصد پناهندگی انتخاب کرده بودند، طی یک ماه گذشته تصمیم به بازگشت به وطنشان گرفته‌اند و زندگی زیر سایه جنگ در اوکراین را به حضور در بحبوحه جنگ اسرائیل و حماس ترجیح می‌دهند.
تمام این عوامل در حالی پررنگ‌تر می‌شود که بسیاری از ساکنان سرزمین‌های اشغالی اعلام کرده‌اند، هرگز احساس وابستگی به این خاک و سرزمین را به دست نیاورده‌اند. به اعتقاد کارشناسان، یهودیان نه به دلیل مسائل دینی و ایدئولوژیکی بلکه به امید زندگی در شرایط ایده‌آل و حتی سطحی بالاتر از آن به فلسطین اشغالی مهاجرت کرده‌اند تا شرایط معیشتی و اقتصادی خود را ارتقا ببخشند. از این رو، اوضاع کنونی در سرزمین‌های اشغالی موجب شده که یهودی‌ها برای زنده ماندن راهی دیگر کشورها می‌شوند و همین امر سبب خواهد شد تا فروپاشی رژیم صهیونیستی حتی زودتر از پیش‌بینی‌ها محقق شود. بنابراین نتیجه آن می‌شود که نرخ آوارگی و مهاجرت معکوس در دوره آتی به تدریج افزایش یابد در این سرزمین که به زور از صاحبانش گرفته‌اند، تمایلی نیز برای حفظ شرایط موجود و دفاع در برابر خاک برای آنها وجود ندارد.