سیروس همتی
نویسنده و بازیگر
تقریباً تلاش میکنم خودم باشم. واقعیت این است که وقتی روی صحنه میروی و تماشاگران تو را به نظاره مینشینند باید به باورپذیری نقش برای مخاطبان از طریق بیان، بدن، حس و حال دیالوگ توجه داشته باشی. در «فیشآباد» هم که این روزها روی صحنه دارم و متن آن را نوشتهام هم بهدلیل اینکه در هر شکل شخصیت نمایشی با سیروس همتی در عالم واقع تفاوتهایی دارد، مخاطب با سیروس همتی غلوشده مواجه است یا بهتر است بگویم سیروس همتی بزرگنمایی شده در بیان، بدن، لحن، آوا و تأکید روی کلمات. با همه اینها اگر موضوع خوب باشد اما تکنیک و ساختار نمایشنامه مناسب نباشد؛ مخاطب با کار ارتباط برقرار نخواهد کرد اما به نظرم باید اجازه انتخاب موضوع وجود داشته باشد چراکه تنها در این صورت اتفاقات خوبی برای همه رقم خواهد خورد. اگر به نمایشنامهنویسان اعتماد بیشتری شود، کارگردانان برای انتخاب متن هم راحتتر هستند و هم میتوانند تشخیص بدهند که چه متنی از لحاظ فنی و ساختار و محتوا بیشتر به درد مخاطبان میخورد./ بخشی از صحبتهای این هنرمند در گفتوگو با «ایرانتئاتر»