محمدعلی باشه آهنگر
کارگردان

سال ۵۹ که آبادان در محاصره افتاد، آنچه مقاومت مردم را برجسته می‌کرد، فرهنگ و هنر بود که در سینما متروپل متجلی می‌شد. من بچه همان محله سینما متروپل هستم که در زمان جنگ با بچه‌های محله تصمیم گرفتیم سینما را راه بیندازیم. برخی اتفاق‌هایی که در فیلم می‌بینید برای شخص من در دهه شصت افتاده است‌. ما تلاش کردیم ارجاعاتی شبیه به «سینما پارادیزو» نداشته باشیم‌. حرف کلی این است که فراتر از هر چیزی فرهنگ و هنر است که می‌تواند روح‌ها را به هم نزدیک کند بویژه در کشوری مانند ما. «سینما متروپل» درامی با داستانک‌های مختلف است که هر کدام با درام اصلی پیش می‌روند. در واقع، در یک شهر محاصره شده، قصه‌های متعددی وجود دارد و پیش می‌روند. | از صحبت‌های این کارگردان در نشست خبری «سینما متروپل».