زهرا فرقانی
شاعر
شاهنشها ببین چه شده شاخ، مملکت
با رفتنت شده ست چه گستاخ مملکت
از گربه‌ای ملوس و زبان باز و سر به زیر
حالا شده ست قلدر و گولاخ مملکت
هر لحظه از گذشته خود دور می‌شود
با سرعتی معادل صد ماخ مملکت
از آن همه ترانه و موسیقی اصیل
آورده رو به بتهوون و باخ مملکت
اوضاع این زمین گهرخیز را ببین
با شهر موشکی شده سوراخ مملکت
هرکس که برد سهمش از این سفره را، گرفت
با دوستان تو شده سرشاخ مملکت
گوییم از هجوم درختان به شهرها
هر سال بعد رفتن تو: آخ... مملکت
رفتی و حیف در چمدان تو جا نبود
جا مانده است لای در کاخ، مملکت
