در حافظه موقت ذخیره شد...
در پاریس تاریخ سازی میکنم
لبیب: تنها به عبور از خط پایان دلخوش نیستم
KTM 2024 مسابقه می‌دهد. دوچرخه‌ای که زودتر از لبیب به پاریس رسیده است. خودش می‌گوید: «ما مشکل پستی داریم و بنابراین به جای اینکه دوچرخه‌ام به تهران بیاید تا من با آن تمرین کنم، زودتر از خودم به پاریس رفته و من جمعه که به پاریس برسم، آن را تحویل می‌گیرم.»
او تا شروع مسابقه دوچرخه سواری جاده فرصت دارد با تمرین قلق دوچرخه جدیدش دستش بیاید: «من جمعه به پاریس می‌روم و 13 مرداد مسابقه جاده المپیک است. تقریباً 8-9 روزی فرصت دارم تا با دوچرخه جدیدم تمرین کنم و قلقش به دستم بیاید. هرچند این چند روزهم کافی نیست و مسابقه را برایم سخت می‌کند اما امیدوارم در این مدت به رکابزنی با دوچرخه‌ام عادت کنم.» علی لبیب با مسابقاتی که پا زده، خود را برای المپیک آماده می‌داند: «من در 6 ماه اخیر، 23-24 روز، مدام مسابقه داده‌ام و انصافاً در مسابقات خوبی هم پا زده‌ام، چه با تیم ملی و چه با تیم باشگاهی چینی‌ام. مسابقات قهرمانی آسیا، تور‌های ترکیه و ازبکستان و با تیم باشگاهی چینی‌ام هم در مسابقه شرکت کرده‌ام. تمریناتم کاملاً حرفه‌ای بوده و من آماده‌ام. هر چند رکاب زدن در المپیک کار خیلی سختی است، اگر آسان بود که همه به خط پایان می‌رسیدند.» رکابزن المپیکی با اینکه نتیجه‌اش در پاریس را قابل پیش‌بینی نمی‌داند اما می‌گوید: «نتیجه دوچرخه‌سواری اصلاً قابل پیش‌بینی نیست، اما با تمریناتی که داشتم و نتایج اخیرم، همه تلاشم را میکنم تا نتیجه خوبی رقم بزنم و تنها به عبور از خط پایان دلخوش نیستم. می‌خواهم با رکوردزنی تاریخ‌سازی کنم.»علی لبیب همه دلگرمی‌اش به حضور سرمربی بلژیکی و کادر کنار تیم است: «می‌دانم رقابت در المپیک، کار راحتی نیست، اما خوشحالم تیم حرفه‌ای در پاریس کنارم هستند و حضور جاناتان ویگینس مربی بلژیکی مرا دلگرم‌تر و امیدوار‌تر می‌کند.» دوچرخه‌سوار المپیکی اما با دلخوری از مسئولان استانش به پاریس می‌رود: «من با اینکه از فدراسیون تشکر میکنم اما از مسئولان استانم گلایه دارم. از آنها انتظار حمایت داشتم اما توقعاتم را برای بزرگترین رویداد ورزشی دنیا برآورده نکردند.»