علیرضا کمیلی
پژوهشگر

نتانیاهو از آنجا که اگر دستاوردی ملموس نداشته باشد، پس از آتش‌بس، دادگاهی خواهد شد، باید بتواند به وعده خودش یعنی نابود کردن حماس دست پیدا کند.
این مهم هم به‌راحتی شدنی نیست، لذا وی در تلاش است تا حداقل با به دست آوردن یکی دو موفقیت ظاهری، هم آینده خودش را بخرد و هم در مذاکرات تبادل اسرا، راهی برای کمتر امتیاز دادن داشته باشد. از همین رو، هم به دنبال «زدن سران حماس» است که این روزها اسم یحیی سنوار مطرح شده و هم دنبال آن است که بتواند «نیمه‌شمالی غزه را جدا کند» و از آنجا که از جمعیت حدوداً یک میلیون نفری این بخش هنوز نیمی‌ باقی مانده‌اند، به صورت دیوانه‌وار در حال کشتار مردم در این بخش است تا مجبور به مهاجرت به جنوب شوند.
گرچه توانسته دستاوردهایی هم داشته باشد و از رسیدن به جاده محوری شمال-جنوب صلاح‌الدین خبر می‌رسد ولی هنوز تسلط کافی بر آن ندارد و طبق اخبار بیش از ۶۰ تانک و سرباز خود را از دست داده است. از همین رو روزهای آینده برای حماس و غزه سرنوشت‌ساز است. هر چه زدن وحشیانه‌ بیمارستان یا تهدید شیمیایی بیشتر شود، نشانه استیصال نظامی رژیم است.
از آنجا که فعلاً حماس از کسی کمک نظامی نخواسته، برخی ایده‌ها را برای کمک به ایستادگی مردم غزه و نیز انزوای رژیم تقدیم می‌کنم:
تحریم همه‌جانبه رژیم:
همان بلایی که غربی‌ها به اسم جنایت جنگی سر روسیه آوردند، باید سر رژیم بیاید. المپیک و تحولات بعدی بدون رژیم باید باشد. در کنار رسانه کار حقوقی هم می‌طلبد؛ خصوصاً این تهدید حمله اتمی را نباید هرگز رها کرد.
مطالبه اقدام عملی:
کشورها به خوبی محکوم کرده‌اند ولی باید سطح مسأله را حتماً به اقدام عملی کشاند. ملت‌ها آماده مطالبه‌اند. امثال بیانیه اتحادیه علما و فتوای لزوم دخالت نظامی کشورهای اسلامی خیلی جای کار دارد...
جنبش بازسازی غزه:
امت اسلامی باید از حالا متکفل ساخت کل‌ غزه شود البته نه در حد شعار، بلکه با جمع‌آوری کمک مشترک جدی و اعلام یک هدف مشخص برای ساخت به تعداد همه خیریه‌ها و اصناف و...
تقویت موج تحریم اقتصادی:
تحریم اقتصادی رژیم و امریکا در لایه مردمی جهان گرفته و باید تقویت شود. تحریم نفتی را هم باید کمپین کرد و جلوی کشتی‌ها را گرفت.
کاروان‌های کمک رسانی:
از سراسر جهان باید کاروان‌های زمینی و دریایی و... اعلام آمادگی و حرکت کنند. طبعاً ایرانی‌ها امکان حضور در مصر را ندارند ولی می‌توانند اثرگذار باشند.