در یک ماه نخست جنگ غزه تلاش‌های دیپلماتیک بسیاری به منظور پایان دادن به این جنگ انجام شد. درست یک روز پس از آغاز جنگ، موسی فکی مهامت، رئیس اتحادیه آفریقا، خواستار پایان دادن به درگیری و ایجاد یک کشور فلسطینی شد. در همین روز شورای امنیت سازمان ملل جلسه‌ای 90 دقیقه‌ای پشت درهای بسته برگزار کرد اما این نشست به دلیل اختلاف نظر فراوان کسانی که در آن حضور داشتند، بدون نتیجه به پایان رسید. در پی این جلسه دیپلمات‌های بسیاری در جهان اعلام کردند، نگران آن هستند که اسرائیل برنامه خاصی برای ادامه و پایان جنگ نداشته باشد و تنها به‌خاطر خشم فراوانی که دارد، دست به کشتار بزند. 4 روز پس از آن یعنی 11 اکتبر لولا داسیلوا، رئیس‌جمهور برزیل خواستار آتش‌بس شد و تأکید کرد: «برای دفاع از کودکان باید هر چه زودتر اقدامی صورت گیرد.» روسیه 15 اکتبر پیش نویس قطعنامه‌ای را ارائه کرد که امریکا آن را به‌خاطر اینکه بندی درباره محکومیت حماس در آن وجود نداشت، وتو کرد. قطعنامه پیشنهادی برزیل نیز وتو شد. پس از آن امریکا نیز پیش نویس دیگری را ارائه کرد که این بار روسیه و چین آن را وتو کردند. هرچند شورای امنیت هنوز هم با وجود پیشنهاد شدن 4 قطعنامه نتوانسته به اجماعی درمورد قطعنامه‌ای در این خصوص برسد، 27 اکتبر مجمع عمومی سازمان ملل با تمام قوا ظاهر شد تا کاستی‌های شورای امنیت را برطرف کند؛ قطعنامه‌ای که مجمع عمومی آن‌را به تصویب رساند. این قطعنامه که قطعنامه پیشنهادی کشورهای عربی در مورد درگیری‌های مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی بود، خواستار آتش‌بس بشردوستانه فوری و توقف خصومت‌ها در غزه می‌شد. این قطعنامه با 121 رأی موافق در مقابل 13 رأی مخالف و ۴۵ رأی ممتنع به تصویب رسید. رژیم صهیونیستی و امریکا به این قطعنامه رأی منفی دارند. این در حالی بود که ایمن الصفدی، وزیر خارجه اردن پیش از این رأی‌گیری گفت که رأی مخالف به این قطعنامه «به معنای تأیید این جنگ و کشتار بی‌رحمانه» است. به جز این و در ادامه تلاش‌های دیپلماتیک، برخی کشورها تلاش کردند، با قطع روابط، فراخواندن دیپلمات‌های خود و اخراج دیپلمات‌های اسرائیلی به کمک مردم غزه بروند. وزیر کابینه اسپانیا خواهان قطع رابطه با اسرائیل شد، از بین کشورهای اسلامی که منفعل‌تر از سایر کشورهای جهان ظاهر شده‌اند، تنها اردن و ترکیه سفیر خود را از اسرائیل فرا خواندند. دولت مالزی اقدام به تحریم کالاهای رژیم صهیونیستی کرد. اما کشورهای امریکای لاتین بسیار پر شور ظاهر شدند. گابریل بوریچ رئیس جمهوری شیلی گفت که به دلیل «نقض قوانین بین‌المللی حقوق بشر» سفیر کشورش را برای مشاوره فرا می‌خواند. گوستاوو پترو، رئیس جمهوری کلمبیا نیز در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: تصمیم گرفته‌ام که سفیر کشورمان را برای مشاوره از اسرائیل فرا بخوانم. وی تأکید کرد: اگر اسرائیل به کشتار مردم فلسطین پایان ندهد ما نمی‌توانیم در آنجا بمانیم. رئیس‌جمهوری کلمبیا نیز به قطع برق و اینترنت غزه توسط اسرائیل واکنش نشان داد و آن را محکوم کرد. دولت بولیوی هم روابط دیپلماتیک خود را با این رژیم قطع کرد. وزارت خارجه چاد نیز با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که کاردار خود در تل‌آویو را برای مشاوره به کشور فراخوانده است.
