ابراهیم حاتمیکیا
کارگردان سینما
ما فیلمسازان هر کدام به نوعی کریدور هوایی خودمان را داریم که بر اساس سلیقه و روحیه فردی، سقف پروازهایمان را مشخص میکنند. هواپیماهایی که برای شهرهای داخلی کشور در پرواز هستند، سقف پرواز کوتاهتری نسبت به سینمایی که بینالمللی هستند دارند. به نظر میآید من جزو پروازهایی در ارتفاع پست باشم. خب تا اینجا هیچ مسألهای نیست، ولی واقعیت این است که این فیلمسازان ارتفاع پست، در معرض خطر بیشتری نسبت به انواع دیگر سینما قرار دارند. این سینما احتیاج به صبوری و تحمل بیشتری دارد. این سینما بومی است و با نبض روز جامعه در ارتباط است و نسبتهای خود را با روز جامعه همراه میکند. حال و احوال این نوع سینما تبآلود است و جای خود را به جولانگاه سینمای دختر و پسری داده است که من در جای خود لازم میدانم، ولی نباید جای سینمای جدی را بگیرد.
| بخشی از صحبتهای این فیلمساز با ایسنا