جبار آذزین    
مدرس و منقد سینما و تلویزیون

 حضور و نمایش بدون مجوز و هماهنگی فیلم سینمایی «برادران لیلا» ساخته سعید روستایی با سازمان سینمایی وزارت ارشاد به‌عنوان متولی قانونی و رسمی سینمای کشور در جشنواره سیاسی وسینمایی کن و حاشیه‌های آن که نادرست و ناپسند بود، بعد از کشمکش‌های متولیان سینما و سازندگان فیلم یاد شده و نظرهای غلط و درست و مخالف و موافق در مورد اتفاق‌های کن، به‌دلیل برخی حرمت و حریم شکنی‌ها و بی‌قانونی‌ها، پای قوه قضائیه را هم به میان کشید و این قوه، پس از تحقیق و بررسی درباره اتهام‌های وارده به تخلفات تولیدکنندگان فیلم برادران لیلا، حکم خود را صادرکرد. بحث درمورد چگونگی حکم قوه قضائیه در صلاحیت کارشناسان حقوقی وقضایی است و نباید بدون شناخت و تخصص در مورد آن نظرداد، ولی خانه سینما بارها این کار را کرده و این بار هم کانون کارگردانان، طی صدوربیانیه‌ای حکم قوه مذکور را زیر سؤال برده است. با آنکه خانه سینما که روزگاری قرار بود خانه‌ای صنفی و فرهنگی برای خدمت‌رسانی به سینما و هنرمندان باشد از اهداف نخستین خود فاصله گرفته، دارای دانش قضایی نیست، باید اذعان داشت که دارای دانش و تخصص سینمایی هم نیست. البته حریم و حرمت و هنر اهالی سینما به جای خود محترم است و باید حساب آنها را از سیاست‌های خانه سینما جداکرد. فیلم «برادران لیلا» نه درکارنامه سینمایی روستایی که فیلم‌های بهتری نیز ساخته و نه در سینمای ایران، اثرشاخصی نیست و از نظر ساختار هنری و محتوا قابل نقد است. لذاحاشیه‌سازی خانه سینما و کانون کارگردان‌های آن، قابل اعتنا نیست. بویژه که حضور و برنامه‌های ناپسند پیرامون برادران لیلا درجشنواره سیاسی وسینمایی کن که مانند مراسم سیاسی و سینمایی و تبلیغاتی اسکار با سرمایه، سیاست و هدایت و اهداف کلان سرمایه‌داران برگزار می‌شود، شایسته دفاع نیست. از همین رو، سازندگان برادران لیلا وروستایی باید با پذیرش اشتباه‌های خود، درصدد جبران خطاها باشند و مدیران خانه سینما نیز دست از مخالف‌خوانی و جنجال آفرینی بردارند. صادرکنندگان بیانیه دفاعیه از روستایی و فیلم او، ضمن نادرست خواندن حکم قوه قضائیه کشور، با زیرکی و شیطنت خواسته‌اند توپ را داخل زمین سازمان سینمایی بیندازند و خواستار مداخله رؤسای سازمان برای تأثیرگذاری در تغییرحکم قضایی و صیانت ازسینما شده‌اند. این درحالی است که سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خود از شاکیان اصلی اوضاع ناپسندی است که تولیدکنندگان برادران لیلا ایجاد کرده و همچنین حوادث رخ داده در کن است. در واقع بیانیه‌نویس‌ها وحامیانشان درپی حمایت از سینما و سینماگران نیستند و چون گذشته می‌خواهند از وقایع اتفاق افتاده، بهره‌بری سیاسی کرده و به بهانه روستایی و فیلم او، برای بیگانه‌ها خوراک تبلیغاتی ضدایران و سینما و هنرمندان راستین کشور بسازند. آنها و کسانی که همانند آنها می‌اندیشند باید بدانند که حفظ فرهنگ و باورهای جامعه و فرهنگسازی و دفاع از ارزش‌ها و آرمان‌های ایران اسلامی، وظیفه و رسالت بزرگ هنرمندان است، چنانچه آنها بویی از هنر و فرهنگ برده و در کنارملت و مدافع فرهنگ کشور هستند، باید راه و روش و روند مخرب خود را تغییردهند و به جای کن و اشتباهات و کج‌روی‌های برخی سینماگران از ایران و هنرمندان خادم ایران دفاع کنند.