فضای‌مجازی
چالش فیلمسازی ناصر تقوایی، ادای احترام بهزاد عبدی به استادش، درسی برای دوستداران بازیگری از زبان رضا میرکریمی و برخی اخبار دیگر را در فضای مجازی امروز بخوانید.
امامت، به سپیدی محاسن نیست
اکانت توئیتری حجت‌الاسلام محمدمهدی میرباقری نوشت: «علی بن جعفر، عموی امام رضا (ع) در مسجد به استقبال امام جواد (ع) رفت و نعلین حضرت را پاک کرد و دست ایشان را بوسید. شاگردان، او را سرزنش کردند که شما عموی پدر ایشان و محدث بزرگی هستید. گفت: «ساکت باشید خدای متعال محاسن سپید من را لایق امامت ندانسته و این طفل را لایق دانسته است. او امام من است.»
میرحسین موسوی جلوی فیلم ناصر تقوایی را گرفت
مهدی مسعودشاهی، مدیرکل نظارت و نمایش سینمایی در دهه شصت در گفت‌وگو با پایگاه خبری حرفی نو گفته است: «ناصر تقوایی به دفتر من آمد و گفت درباره یکی از شهدای انقلاب کلی تحقیقات جمع کردم، می‌خواهم به لبنان بروم و درباره او یک کار اساسی انجام دهم. وقتی موضوع را به میرحسین موسوی گفتم اجازه نداد و گفت کار تقوایی ارزش ندارد، درنهایت یک مستند 30 دقیقه‌ای بسازد. وقتی جواب موسوی را به ناصر تقوایی گفتم حالش خیلی بد وناراحت شد.»
شاگردی کردن آهنگساز برجسته کشور
بهزاد عبدی، آهنگساز در استوری اینستاگرامش درباره فرهاد فخرالدینی نوشت: «در آخرین اثرش هم که برای اولین بار ارکستر ملی خواهد نواخت، درخشان است. شاگردتان بودم. شاگردتان هستم.»
درسی برای جوانانی که سودای بازیگری دارند
ولی خاک صحنه نخورده‌اند
رضا میرکریمی، کارگردان که این روزها فیلم «نگهبان شب» را روی پرده دارد درباره بازیگر پیشکسوت فیلمش نوشت: «استاد علی اکبر اصانلو با سابقه بیش از 50 سال کار هنری بویژه در تئاتر و چند دهه معلمی در مدارس از پیشکسوتان فرهنگی شهر زنجان است. بعد از فراخوان جذب بازیگر برای فیلم نگهبان شب، با اینکه آشنا بودیم و همشهری، ولی حیا و مناعت طبع حرفه‌ای‌‌اش اجازه نداد مستقیم با من تماس بگیرد یا کسی را واسطه کند. کافی بود پیامکی بفرستد یا عکسی از خود تا ذهن فراموشکارم را متوجه گنج جلوی چشمانم کند. ولی متواضعانه مثل جوان‌های تازه‌کار فرم پر کرد، به کارگاه ساختمانی رفت و ویدیویی از خود متناسب با نقش بنا در قصه، ضبط کرد و روی سایت گذاشت. اینها را نوشتم برای درس‌آموزی از نسلی که به معنای کامل کلمه خاک صحنه خورده و این حرفه برایش بازیچه‌ای زودگذر نیست. با اجازه استاد بخشی از تست ارسالی ایشان قبل از فیلمبرداری را هم با شما به اشتراک می‌گذارم. درس بزرگی برای خودم و همه جوانان با استعدادی که سودای بازیگری دارند ولی...»
تاریخچه آب لوله‌کشی در تهران
اکانت توئیتری موقوفات دکتر محمود افشار، بخشی از کتاب «مردم‌شناسی جامعه تهران قدیم» را درباره تأمین آب تهران این طور بازتاب داده است: «بزرگ‌ترین مشکل مردم تهران پس از روشنایی، تأمین آب کشاورزی و آب سالم خوراکی و شست‌وشو بود. اهمیت تأمین آب برای مردم پایتخت از دوره محمدشاه قاجار احساس شده بود و گردانندگان مملکت و مردم نیکوکار به فکر چاره‌جویی و برطرف‌کردن تنگناها بودند. سابقاً آب کشاورزی و خوراکی مردم تهران بیشتر از آب چشمه‌ها و قنات‌ها تأمین می‌شد. کهن‌ترین و مهم‌ترین قنات‌ها، قنات حاج علی‌رضا بود که در زمان فتحعلی شاه احداث شد و مظهرش در سرچشمه بود. مهم‌ترین قنات‌هایی که در دوره ناصری و مظفری از آنها استفاده می‌شد، اینها بودند: قنات فرمانفرما، قنات میرزا علی‌خان امین‌الدوله، قنات امین‌السلطان، قنات حسن‌آباد، قنات شاه و چند قنات دیگر. لوله‌کشی آب تهران از رویدادهای تمدن جدید شهری بود که از اواخر دوره قاجار و زمان رضاشاه، گفت‌وگوهایی درباره تأسیس آن در جریان بود. سرانجام، پس از سال‌ها گفت‌وگو و کشمکش، لایحه قانونی لوله‌کشی تصویب و در تیرماه ۱۳۲۶ کلنگ ساختمان اداری لوله‌کشی در میدان سنگلج بر زمین زده شد. از بهمن ماه ۱۳۲۹ نیز کشیدن لوله آب در شهر تهران را آغاز کردند. نخستین‌بار در مرداد ۱۳۳۲ آب لوله‌کشی در بخشی از شبکه شهر جاری شد و انشعاب آن از آبان ۱۳۴۴ به خانه‌ها رسید و به‌تدریج نواحی و محله‌های مختلف تهران لوله‌کشی شد. آب لوله‌کشی تهران از رودخانه‌های کرج و چندین چاه عمیق و قنات، تأمین می‌شد.»