گروهک جنایتکار منافقین روز گذشته با دو اقدام غافلگیرانه پلیس ضدتروریسم آلبانی و پلیس فرانسه روبه‌رو شد
زخم کاری در اروپا
آلبانی اعلام کرد که گروهک منافقین به‌واسطه اقدامات تروریستی، توافق خود با این کشور را نقض کرده است
در ماه‌های اخیر شکار اغلب رسانه‌ها و عکاسان خبری غرب پیرامون جمهوری اسلامی، اخبار و تصاویری بود که از نشست‌ها و راهپیمایی‌های اعتراضی شماری از اقلیت‌های اپوزیسیون و اقدامات گروهک منافقین ذیل اهداف براندازی منتشر می‌شد اما روز گذشته دو خبر روی خروجی رسانه‌های غربی رفت که خلاف راه رفته این گروه‌ها را نشانه رفته بود و صدای فریاد اعتراض آنها را بلند می‌کرد.
در ماه‌های اخیر شکار اغلب رسانه‌ها و عکاسان خبری غرب پیرامون جمهوری اسلامی، اخبار و تصاویری بود که از نشست‌ها و راهپیمایی‌های اعتراضی شماری از اقلیت‌های اپوزیسیون و اقدامات گروهک منافقین ذیل اهداف براندازی منتشر می‌شد اما روز گذشته دو خبر روی خروجی رسانه‌های غربی رفت که خلاف راه رفته این گروه‌ها را نشانه رفته بود و صدای فریاد اعتراض آنها را بلند می‌کرد. خبر این بود: اردوگاه منافقین موسوم به «اشرف ۳» در شهر بندری «دورس» آلبانی شاهد درگیری میان عناصر این گروهک تروریستی با پلیس ضدتروریسم آلبانی بوده است. همزمان اعلام شد پلیس فرانسه در نامه‌ای سازمان مجاهدین خلق را از برگزاری گردهمایی سالانه‌اش در پاریس منع کرده است؛ دو رویدادی که باعث شد سرکردگان این فرقه تروریستی موسوم به «شورای ملی مقاومت ایران» از سر اضطرار به صدور دو بیانیه ادعایی معترضانه روی بیاورد.
این شورا در بیانیه ادعایی خود حمله به پادگان «اشرف 3» را حاصل نوعی همکاری از پیش تعیین شده غرب با جمهوری اسلامی خوانده و لغو گردهمایی منافقین در پاریس را محصول معامله‌ای شرم‌آور میان فرانسه و جمهوری اسلامی خواند.
مقر تروریست‌ها زیر ضرب پلیس آلبانی
اردوگاه تروریستهای منافقین موسوم به «اشرف ۳» در شهر بندری «دورس» آلبانی روز گذشته به محل درگیری میان عناصر این گروهک تروریستی با پلیس آلبانی تبدیل شد که بنا به ادعای نماینده این گروه تروریستی، به کشته شدن یکی از اعضا و زخمی شدن شماری دیگر انجامید.
پلیس آلبانی روز گذشته هشداری مبنی بر درگیری بین اعضای این گروهک تروریستی دریافت کرده است.
در پی آن، نیروهای پلیس برای بازرسی از این قرارگاه برای ساعتی کنترل آن را بر عهده گرفته و ضمن بازرسی دفاتر این سازمان، تمامی سیستم‌های الکترونیکی، از جمله کامپیوترها، تلفن‌های همراه و… را مورد بازرسی قرار دادند. همچنین برخی وسایل الکترونیکی غیرمتعارف از جمله تعدادی پهپاد، توسط پلیس ضبط شد. منابع خبری همچنین از بازداشت ۷۰ نفر از عناصر گروهک تروریستی منافقین خبر داده‌اند. این درگیری در پی آن صورت گرفت که پلیس آلبانی پس از دریافت گزارش‌هایی مبنی بر احتمال حملات تروریستی و سایبری به بازرسی و تفتیش همه اماکن و دفاتر مورد استفاده در «اشرف ۳» اقدام کرد.
پلیس ایالتی این کشور با انتشار بیانیه‌ای این اقدام را در چهارچوب یک برنامه عملیاتی بر اساس دستور صادر شده از سوی دادگاه ویژه مبارزه با فساد و جرایم سازمان‌یافته این کشور دانست.
وزارت کشور آلبانی هم در بیانیه‌ای به دلایل این اقدام اشاره و اعلام کرد: «مطابق توافق میان ما و سازمان در سال ۲۰۱۴، اعضای این سازمان صرفاً به دلایل انساندوستانه در کشور ما پناهنده شده بودند، اما با انجام اقدامات تروریستی و سایبری این توافق را نقض کرده‌اند.»
سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به عنوان یکی از گروه‌هایی که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی مشی مسلحانه علیه رژیم پهلوی در پیش گرفته بود، پس از انقلاب و با زاویه گرفتن بیشتر از اهداف انقلابی مردم به تحرکات تروریستی روی آورد؛ مجموعه اتفاقاتی که در نهایت با فرار سرکردگان و اعضای این سازمان به عراق و قرار گرفتن آنها در سایه حمایت رژیم بعث و حامیانش، فصل فاجعه‌آمیزی از اقدام‌های تروریستی این سازمان علیه مردم ایران را سامان داد. این گروهک در سال 1395 به طور کامل اردوگاه‌های عراق را تخلیه کرد و نیروهای آن با هواپیماهای امریکایی راهی شهر «تیرانا»، پایتخت آلبانی شدند. مقر این گروهک موسوم به «اشرف ۳» در حالی از سال ۲۰۱۳ محل اسکان حدود ۳ هزار نفر از عناصر گروهک تروریستی منافقین است که در سال‌های اخیر با حمایت‌های مالی سرویس‌های جاسوسی دولت‌های متخاصم به حیات رو به احتضار خود ادامه داده و هر از گاهی با جمع‌آوری تعدادی معترض اجاره‌ای، تجمعات کم تعدادی را در شهرهای مختلف اروپا و امریکا سامان داده است؛ اقداماتی که بی‌همراهی ایالات متحده و شرکای اروپایی‌اش ممکن نبود و رویکرد دولت آلبانی در حمایت از اقدامات خشونت‌بار و مرگبار اعضای این سازمان تروریستی نسبت مستقیم با تصمیماتی داشت که در پایتخت‌های غربی گرفته می‌شد.
از این رو برخی ناظران ماجرای روز گذشته مبنی بر مواجهه سخت نیروهای پلیس آلبانی با ساکنان کمپ «اشرف 3» را در چهارچوب روندی ارزیابی می‌کنند که کشورهای غربی به رهبری ایالات متحده امریکا برای کاهش تنش با جمهوری اسلامی در پیش گرفته‌اند.
فروپاشی یک گردهمایی
همزمان با حمله دولت آلبانی به مقر گروهک مجاهدین در شهر «تیرانا»، از پاریس خبر رسید نشست سالانه گروهک تروریستی منافقین که از سال ۲۰۰۸ هر ساله برگزار می‌شد و مریم رجوی، سرکرده این گروه نیز هر سال در این تجمع سخنرانی می‌کرد، لغو شده است. قرار بود نشست جدید اول ژوئیه (اوایل تیرماه) برگزار شود، ولی پلیس فرانسه نگرانی بابت مسائل امنیتی را دلیلی برای لغو آن عنوان کرد.
حدود 10 روز پیش نیز یک ساختمان متعلق به گروهک منافقین در شمال پاریس با بمب آتش زا مورد حمله قرار گرفت. هرچند این گروهک تلاش کرد این رویداد را به جمهوری اسلامی ایران منتسب کند، اما مقام‌های فرانسه ضمن تأیید حمله به این ساختمان، آن را ناشی از اختلافات داخلی عنوان کردند. براساس بیانیه منافقین، این ساختمان متعلق به پشتیبانان این گروهک بوده که در منطقه سنت‌اوئن‌لومون در شمال پاریس قرار دارد. برخی از رسانه‌های فرانسوی نیز ادعا کردند دو هفته قبل از این رویداد نیز حمله مشابهی به مقر منافقین انجام شد.
ممانعت فرانسه از برگزاری تجمع مجاهدین خلق در حالی صورت می‌گیرد که 10 روز پیش رؤسای جمهور ایران و فرانسه به صورت تلفنی گفت‌و‌گوی مفصلی را از سر گذرانده بودند. «امانوئل مکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه در این تماس تلفنی خواهان احیای تعامل با تهران و پیگیری مذاکرات رفع تحریم‌ها شده بود.
نشانه‌های تجدیدنظر اروپا در رویکرد مبتنی بر تنشی که پیشتر در پیش گرفته بود چند هفته قبل‌تر در روند آزادی شماری از شهروندان ایرانی و اروپایی از زندان آشکار شده بود. بلژیک، اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی را که با ادعای توطئه برای بمب‌گذاری در نشست سازمان مجاهدین در پاریس محکوم شده بود، آزاد کرد و جمهوری اسلامی هم بنا به ملاحظات انساندوستانه اقدام به آزادی دو تبعه فرانسوی زندانی در ایران کرده بود که وزیر خارجه فرانسه آن را گامی مؤثر و اعتمادساز خواند.
این اتفاقات در حالی صورت گرفته که در سال‌های اخیر نشست‌های سالانه ضد ایرانی توسط دنباله‌های مواجب‌بگیر گروهک منافقین در پاریس برگزار می‌شد و مقام‌های این کشور اروپایی با کمک به برگزاری این نشست‌ها برای تحقق منافع خود در زمین بازی سیاست، توجیه تراشی‌های خاصی را زیر سایه شعارهای نمایشی دفاع از حقوق‌بشر از خود نشان می‌دادند.
همچنین از یادها نرفته وقتی سال گذشته زنجیره‌ای از اغتشاشات در پی درگذشت مهسا امینی در خیابان‌های ایران برپا شد و تحت هدایت جریان‌های برانداز خارج از کشور قرار گرفت، رئیس‌جمهور فرانسه در کاخ «الیزه» دست در دست برخی چهره‌های فرصت‌طلب ضد ایرانی، نگاه‌ها را به سوی خود می‌کشاند و آشوب‌های ایران را «انقلاب» خواند. اما همه آنچه در روند اجرای این جنگ تمام‌عیار نرم که با هدایت اغتشاشات، پمپاژ شایعات و خبرهای دروغ در مسیر انحراف افکار عمومی ایران پیش می‌رفت و هدف اصلی خود را تغییر رژیم و تجزیه ایران قرار داده بود، در مواجهه با سد مقاومت جمهوری اسلامی با ناکامی بزرگی روبه‌رو شد.
رویارویی با یک واقعیت
امریکا و فرانسه در روزهای اخیر با برداشتن حمایت خود از گروه مجاهدین، بر مبنای واقعیتی عمل کرده‌اند که کمی پیشتر در روند رویارویی با جمهوری اسلامی به آن رسیده بودند. واقعیتی مبنی بر اینکه نشانه‌ای از تغییر رژیم در ایران دیده نمی‌شود و حمایت از اقلیت ضد ایرانی خارج از کشور حکایت شرط بستن روی اسب بازنده‌ای است که راه بازگشتی برای کشورهای حامی باقی نمی‌گذارد. اینکه فرانسه به فاصله چند ماه پس از حمایت بی‌قید و شرطش از حامیان تغییر رژیم در ایران، از این رویکرد بازمی‌گردد و آن را سیاستی از پیش شکست خورده می‌داند و از سوی دیگر آلبانی با چراغ سبز کارفرماهای غربی‌اش بویژه امریکا، مقر منافقین را هدف حمله قرار می‌دهد، در پیوند با تغییر آرایش صحنه سیاست و شکست در مواجهه نرم با جمهوری اسلامی معنادار می‌شود.
شکست مأموریت براندازان
نشانه‌های مهم صحنه جدید از شکست مأموریت براندازی و فروپاشی جمهوری اسلامی حکایت می‌کند؛ مأموریتی که اروپا دوشادوش ایالات متحده ماه‌ها پیش در دستورکار قرار داد و به‌واسطه همین اشتباه خسارت‌بار، تمرکز خود را از دیپلماسی برداشت و به تحرکات اقلیت ضد ایرانی دلخوش کرد.
همین اشتباه کافی بود تا در این سوی میدان، جمهوری اسلامی با تمرکز ویژه بر رویکرد سیاست خارجی خود در خاورمیانه و آسیای بزرگ در چرخه ائتلاف‌های بزرگ نوظهوری قرار گیرد که می‌توانست اسباب نگرانی بیش از پیش بلوک غرب را فراهم سازد و در ادامه زمینه‌ساز تجدیدنظر و عقبگرد این کشورها در سیاست‌های یکجانبه‌گرایانه خود شود.
به این ترتیب آنچه غرب در ماجرای برخورد اخیر خود با منافقین بروز داد، نشانه‌ای از مفاهمه آنها از تحولات جدید بود که نشان می‌داد در قبال جمهوری اسلامی ایران چاره‌ای جز روی آوردن به سیاست کاهش تنش و پذیرش سهم غیرقابل انکار آن در معادله قدرت منطقه و صحنه جهانی ندارد.