یادداشت
هنرمندان، امیدآفرین و شادیبخش باشند
جبار آذین
مدرس و منتقد سینما و تلویزیون
مسئولان و هنرمندان در این نکته که ایران امروز و مردم به دلیل درگیری با انواع مشکلات اقتصادی و معیشتی، اجتماعی و دغدغههای فراوان فکری، فرهنگی، شخصی و خانوادگی و در شرایطی که کشور همچنان در محاصره دشمنان و تحریم اقتصادی و یورشهای گسترده تبلیغاتی و فرهنگی ایرانستیزان قرار دارد، بیش از هر زمان دیگر به امید و شادمانی نیاز دارند و به بیان و تعبیر رهبری، هرکس مردم را ناامید کند، به نفع دشمن کار کرده است، اشتراک نظر دارند، لذا بر تمام مدیران و متولیان بخشهای گوناگون فرهنگی، هنری و اجتماعی، لازم است که در مسیر تحقق امیدبخشی و شادیآفرینی، به یاری متخصصان، خبرگان، کارشناسان و هنرمندان از منظر تعهد، وظیفه و سلامت با برنامههای مناسب و شایسته، وارد فضای فرهنگسازی شوند. در این زمینه، رسانههای بزرگ اجتماعی و فرهنگی، سینما و صداوسیما، نقشهای شاخص به عهده دارند. روزگاری تعداد قابل ملاحظهای فیلمهای طنز و کمدی بر پرده سینماها جلوهگری میکرد و مجموعههای طناز، شبکههای مختلف سیما را پوشش میدادند، اما مدتهاست که دیگر از چنین آثاری در تلویزیون و سینماخبری نیست و آنچه گاه به نمایش درمیآید، تولیدات درجه یک و حرفهای و مخاطبپسند نیست و نمیتواند جایگزین آثار هنرمندانی مانند مهران مدیری، سروش صحت، رضاعطاران و...باشد. گرچه فیلمها و سریالهای این هنرمندان، خالی از کاستی هم نبود، اما واقعیت اینکه، مخاطب داشت و برای دقایق یا ساعاتی مردم را سرگرم کرده و لحظاتی لبخند بر لبان خانوادهها مینشاند، امروز چه شده است که دیگر از آن هنرمندان، فیلمها، سریالها و هنرنماییها خبری نیست. آیا مردم باامید، شادی، تفریح و تفنن قهر کردهاند یا مدیران فرهنگی به نظر، خواست و سلیقه مردم بیاعتنا شدهاند. دور شدن برخی هنرمندان طنز و کمدیساز از سیما و فعال نبودن آنها در سینما، هر علت شخصی و سلیقهای داشته باشد و حتی محدودیتهایی در کار باشد، نباید سبب بیرونقی تولید متنوع و پر تعداد آثار خوب و با محتوای کمدی باشد، زیرا نباید از یاد ببریم که مخاطبان اصلی هنرها بویژه سینما و سیما، مردم هستند و آثار هنری باید با لحاظ نگاه، خواست و سلیقه مردم تولید شوند و نباید نگاهها و نظرهای سلیقهای بعضی مدیران، باعث کمرنگ شدن سلیقه مردم در این عرصهها شود. هنرمندان و مسئولان کار بلد فرهنگی در صف فرهنگسازان کشور و خادمان مردم قرار دارند و هیچ هنرمند و مدیری نمیتواند و نباید میل و سلیقه خود را در جامعه تبلیغ و دیکته کند و از امیدسازی در کشور غفلت ورزد. در همین راستا مسئولان فرهنگی باید تولید آثار هنرمندانه با رویکردهای طنز و کمدی را در دستور کار خود بگنجانند و افزون بر این نکته، تولید این نوع آثار را به هنرمندان حرفهای که دارای دانش و تخصص ساختن آثار کمدی و طنز هستند، بسپارند. مهمتر اینکه، فیلمها و سریالهای خندهآفرین و امیدبخش، باید حائز مؤلفهها و استانداردهای درجه یک و فاخر هنری و محتوایی منطبق با فرهنگ ایرانی و اسلامی بوده و قادر به رقابت با تولیدات رنگارنگ مشابه خارجی باشد و علاقهمندان را به تولیدات فرهنگی قوی و غنی وطنی، دلشاد کرده و از گرایش به برنامهها، فیلمها، سریالهای خارجی و ماهوارهها بینیاز کند. واقعیت دیگر اینکه، مردم از تماشای فیلمها، سریالها و برنامههایی که مبلغ و مروج تلخیها، سیاهنماییها و ناامیدیها هستند، خسته و بیزار شدهاند از همین رو، دوست دارند شاهد نمایش آثاری باشند که مضامین آنها درباره زندگی، امید، عشق، ایمان، مهر، دوستی و زیباییها باشد. بنابراین مسئولان و متولیان فرهنگی و هنرمندان متعهد باید از همین امروز، آستینها را بالا بزنند و با یاری کارشناسان، منتقدان، رسانهها و معیار قرار دادن خواست، نظر، سلیقه و پسند مردم، تحولاتی اساسی در تولید آثار هنری ملی و امیدبخش ایجاد کنند و به سهم خود در شادمانی مردم، بخصوص نسلهای آیندهساز جوان و نوجوان نقشآفرین باشند.