جبار آذین
منتقد و مدرس سینما

دهه خجسته کرامت که در تقویم اجتماعی ایران اسلامی، حضرت معصومه(س) را از مسیر باور و ایمان، با پل معنوی و الهی کرامت به امام رضا(ع) پیوند می‌دهد و سبب شادمانی و امیدواری و تحکیم باورهای دینی و مذهبی می‌شود، افزون بر پاسداشت و بزرگداشت آن در برنامه‌های مختلف فرهنگی و هنری و رادیویی و تلویزیونی، باید فرصتی مغتنم جهت بازنگری مسئولان و متولیان فرهنگ و هنر و سینما و صداوسیما و هنرمندان در امتداد تولید برنامه‌ها و فیلم‌های مناسب قرار گیرد و آنها را به تولید آثار هنری با مضامین و محتواهای دینی و مذهبی، تاریخ ایران و اسلام و شخصیت‌های بزرگ تاریخ ملی و مذهبی ترغیب کند.گر چه در سینما و تلویزیون، آثاری در این زمینه ساخته شده، ولی تعداد آنها و آثار فاخر و درجه یک، کم است و لازم است فیلم‌ها و سریال‌های بیشتری با موضوع‌های دینی و انسانی و الهی ساخته شود. برای نمونه مسأله مهم کرامت و نقش و جایگاه آن در مناسبات انسانی و الهی و در تولیدات هنری و سیمایی و سینمایی پررنگ نیست و موارد قوی و ارزشمندی از مصادیق آن در ارتباط با شخصیت‌های شاخص دینی، چندان به چشم نمی‌خورد.
 به رغم تولید آثاری قابل توجه در سینما و تلویزیون و تئاتر درباره تاریخ و شخصیت‌های تاریخی و مذهبی و ساخت چندین اثر ارزشی و تماشایی که در آنها به امام رضا(ع) و سجایا و کرامات ایشان در بطن و حاشیه توجه شده، اما در آثار هنری، جای پرداخت و معرفی و نمایش حتی گوشه‌هایی از کرامات حضرت معصومه(س) خالی است.گرچه جواد افشار، تولید سریال عظیم و درجه یک «حضرت معصومه»(س) را در دستور کار دارد و پیش‌تولید این سریال ارزشمند به اتمام رسیده و بزودی به عنوان یک مجموعه سی قسمتی در تلویزیون جلوی دوربین خواهد رفت و احتمالاً ساخت آن بیش از دو سال طول خواهد کشید، لیکن این رخداد مبارک، به هیچ عنوان کافی نیست و باید فیلم‌ها و سریال‌ها و نمایش‌های ارزشمند بیشتری در این زمینه تولید شود. از همین رو، مدیران فرهنگ و هنر و سینما و سیما باید با دعوت از هنرمندان حرفه‌ای و متعهد در این راستا، پیشگام شوند. همچنین اختصاص چند برنامه تکراری و بازپخش سریال‌های قدیمی دینی و مذهبی، پاسخگوی انتظار و نیاز روز جامعه و نسل‌های جوان و نوجوان نیست و صرفاً با تعدادی ویژه‌برنامه و گفت‌وگو و سخنرانی، نمی‌توان به ارج‌گذاری و معرفی شخصیت و بزرگی و کرامت‌های حضرت معصومه(س) بسنده کرد. باید در این عرصه، شاهد گسترش افق نگاه‌ها و تحول اساسی بود.
بدیهی است که پایبندی به اعتقادها، استادی در هنرآفرینی، پژوهش‌های لازم و کافی، نگارش فیلمنامه‌های حرفه‌ای و بامحتوا، همکاری هنرمندان درجه یک و نوآوری در پرداخت‌های هنری، تصویری و سینمایی و تلویزیونی و رعایت نظر و سلیقه مخاطب و توجه به تماشاگران جهانی در کنار بینندگان ایرانی باید در صدر مختصات تولید این‌گونه آثار شاخص و تأثیرگذار و جذاب و بامحتوا باشد. توفیق‌های اجتماعی و جهانی سریال‌های درخشانی مانند «امام علی»، «مختار نامه»، «یوسف پیامبر» و... نمایشگر قابلیت‌های هنری هنرمندان ایران و استقبال از آموزه‌ها و رخدادهای تاریخی و اجتماعی و دینی و مذهبی و ملی است.