صفحات
شماره هشت هزار و صد و هشتاد و هشت - ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
روزنامه ایران - شماره هشت هزار و صد و هشتاد و هشت - ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ - صفحه ۲۴

فضای‌مجازی

صحبت‌های استاد شفیعی کدکنی درباره تفکرات خیام، اظهار تأسف یک نوازنده برای فراموشی سازهای سنتی ایرانی و تسلیت درگذشت رضا حداد توسط برخی هنرمندان را در فضای مجازی امروز بخوانید.

تفکر خیام؛ زندیقی یا الهی؟
صفحه اینستاگرامی محمدرضا شفیعی کدکنی به مناسبت روز بزرگداشت خیام بخشی از صحبت‌های او را در این باره منتشر کرده است: «به نظر من خیلی طبیعی است که یک آدمی که احتمالاً متشرّع است در لحظه‌هایی از دایره اعتقادات عادی خودش خروج داشته باشد. شاید خیلی از شماها خیام را مثل بسیاری از منتقدان اروپایی بنگرید. بسیاری از منتقدان عصر حاضر خودمان مثل صادق هدایت، خواسته‌اند که خیام را یک آدم ماتریالیست مطلق بدانند. مثلاً این نمونه که:
جامی‌ست که عقل‌آفرین می‌زندش
صدبوسه زِ مهر بر جبین می‌زندش
این کوزه‌گر دهر چنین جامِ لطیف
می‌سازد و باز بر زمین می‌زندش
این اعتراض از همین نوع است. شما اگر تعقیب کنید این تمِ کوزه و کوزه‌گر را، این صراحتی که شما فرضاً در «پیر ما گفت خطا بر قلمِ صنع نرفت...» یا مثلاً «این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف...». این یک اعتراض ملایمی است که اولاً نسبتش می‌دهد به کوزه‌گر دهر. طبعاً دهر چیزی است که آدم می‌تواند مسئولیت را بر گردن خود خدا نیندازد. اما وقتی او می‌گوید قلمِ صنع، صنع حوزه عمل الهی است، حوزه فعل الهی است... وانگهی کار کوزه‌گری اصلاً مگر کار دهر است؟! در اصل کار خداست و چون خدا عالم و عادل و حکیم است این کار را نمی‌کند... می‌خواستم این را برایتان بگویم که این نوع تفکر زندیقی–الحادی اگر بخواهد ملاک این قرار بگیرد که در یک لحظه یا در چند لحظه، برای یک شادی زودگذر، چنین تفکری پیش بیاید و شما این را به حساب مجموعه نظام فکری او قرار بدهید، این را در مورد خیام نفی نمی‌کنم (البته اگر اصلاً خیامی وجود داشته باشد).

از من پرسیدند این گیتار است؟‍‍‍!
علی قمصری نوازنده به اصفهان سفر کرده و با حال و هوای اصفهان برخی تصانیف قدیمی را نواخته و درباره فراموشی سازهای ایرانی در اینستاگرامش نوشته است: «تار ایرانی ۱۰۳ (اصفهان، بازار قیصریه، تیمیه ملک) بی‌خبر به اصفهان رفتم. سدهایی که ماه‌هاست بر سر راه دیدارم با شما قرار گرفته، دلم را به غم و لبانم را به سکوت آراسته. این هم حالی است برای خود. بعد از سال‌ها دوباره در این سفر چند نفر از من پرسیدند: این ساز گیتاره؟ سازهای ملی خاموش شده‌اند تا به شنیدن صداهای از پیش ضبط شده تن دهید. در این دوران موسیقی ملی ما موسیقی پاپ است و سازهای ملی ما همان‌ها هستند که روی صحنه می‌بینید. «تار ایرانی» اما همچنان برای من زنده است و هرچه در دل دارم را در کوله می‌گذارم و تن به جاده می‌زنم.»

محبت‌هایت از ذهنم پاک نخواهد شد
امید حاجیلی، خواننده در یادبودی غمگین از درگذشت ناگهانی رضا حداد، کارگردان تئاتر با انتشار عکسی از او نوشته است: «رضا حداد عزیزم. این عکس رو خیلی دوست داشتی... مگه چند روز پیش با‌هم‌ راجع به اینکه کنسرت بعدی حتماً میای و می‌خوای وسط روبه‌روی من بشینی‌ حرف نزدیم؟!! مگه نگفتی چرا آهنگ جدید نمی‌دی و گفتی برام ایده داری؟؟!! مگه نگفتی می‌خوای برای یه تئاتر برنامه‌ریزی کنی و من حتماً باید حتی کوتاه توش باشم؟؟؟؟ پس چی شدی رضا؟؟؟؟ رفاقتت، معرفتت، مهربونیت، خوش قلبیت و لطف‌ها و محبت‌هایی که همیشه به من داشتی هرگز از ذهنم پاک نخواهد شد.»

دفاع از مظلوم ارزشمندتر از فوتبال است
علیرضا جهانبخش فوتبالیست درباره اهمیت دفاع از مظلوم گفته است: «در این چند سال در عمل ثابت کردم که نظرم درباره خطوط قرمز کشورم چیست و چقدر برای آنها احترام قائلم. دو بار به خواست قلبی و در تعارض با قرارداد حرفه‌ای مقابل تیم‌های صهیونیست بازی نکردم چون دفاع از مظلومیت و انسانیت ارزشش بیشتر است. در این چند سال هم چیزی عوض نشده که بخواهم نظرم را عوض کنم و احترامی که در گذشته به قوانین و اعتقاداتم می‌گذاشتم، الان هم پابرجاست».

جستجو
آرشیو تاریخی