فضای مجازی
چهره‌های فرهنگی، سیاسی و دانشگاهی، درگذشت عماد افروغ را تسلیت گفتند.
سیدعباس صالحی
مدیر مؤسسه اطلاعات
دکتر عماد افروغ خودش بود و شبیه هیچکس نبود. او را که می‌دیدی یاد کلام پیامبر(ص) در مورد ابوذر می‌افتادی: تنها زندگی می‌کند، تنها می‌میرد و تنها محشور می‌شود! به مبانی خود ملتزم و در ابراز آن صریح، آزاده و شجاع بود. خداوند او را با مولایش علی(ع) محشور کند.
مالک شریعتی
نماینده مجلس شورای اسلامی
«انالله و اناالیه راجعون» دکتر عماد افروغ سحرگاه قدر بیست و سوم ماه مبارک رمضان پرکشید. همواره او را یک متفکر تحول‌خواه و اندیشمند مستقل می‌شناختم تا چهره‌ای سیاسی؛ امیدوارم خدماتش به ساحت اندیشه، دستگیرش در آخرت باشد.
محمد فاضلی
جامعه شناس
دکتر عماد افروغ هم رفت. جامعه‌شناسی صریح بود و شجاعت بیان ایده‌هایش را داشت. شاگردش بودم و دو سه بار مفصل با هم درباره ایران حرف زدیم؛ درباره جامعه‌شناسی شهری، نابرابری، رئالیسم انتقادی بسکار و اندروسایر و روح انتقادی از او بسیار آموختم. خدایش بیامرزد و به بازماندگان صبر دهد.
حسین انتظامی
دبیر کمیسیون دسترسی آزاد به اطلاعات
عماد افروغ باسواد بود؛ مطالعات معرفتی فراتر از رشته‌اش داشت؛ هر جا احتمال تأثیر می‌داد، دریغ نمی‌کرد؛ و چندین ویژگی دیگر. اما بارزترین خصلت‌اش صراحت بود؛ این صفت ممتاز در روزگاری که ریا و نفاق و حساب‌گری بر همه ما سایه افکنده است، بس ارجمند و برجسته می‌نماید.
عبدالله گنجی
مدیر مسئول سابق روزنامه جوان
خداوند بر درجات مرحوم عماد افروغ بیفزاید. هم عالم بود اما متعهد و هم حریتی مثال‌زدنی داشت. و چه شبی بدرود حیات گفت. رحمت و رضوان الهی بر او باد ان شاءالله.
علیرضا مختارپور
رئیس سازمان اسناد کتابخانه ملی
با اینکه از سال‌های دور با مرحوم افروغ آشنایی داشتم اما در دوران چندساله منتهی به پاییز ۱۴۰۰ در شورای فرهنگ عمومی توفیق هم‌نشینی و مصاحبت بیشتری با وی یافتم و رفته‌رفته همفکری و گفت‌و‌گوهای بسیاری میان ما شکل گرفت.
در آیین رونمایی و معرفی کتاب «فریادهای خاموش روزنگاشت تنهایی» دکتر افروغ که روز دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱، با حضور وی و خانواده محترم ایشان درباره ویژگی‌های این اثر و نویسنده آن سخن گفتم که خلاصه آن از این قرار است؛ این مجموعه حدود ۲ هزار و ۵۵۵ صفحه‌ای در هفت مجلد نوشته شده است که با مروری بر این مجموعه، چند نکته مهم به دست می‌آید: نکته اول اینکه هدف نویسنده علاوه برثبت اندیشه‌ها و تجربیات، تلاشی برای اندیشیدن به قصد اصلاح است. به عبارت دیگر هدف غایی، نوشتن خاطرات برای خود شخص و به یادگار ماندن نیست، بلکه هدف این است که در مسائل فکری و عملی و نیز ابعاد مختلف اجتماعی جامعه تفکر شود و مشکلات، شناسایی و تبیین شود تا با توجه به منابع اندیشه دینی و تجربه بشری، راه حلی برای اصلاح امور فردی و اجتماعی در جامعه گشوده شود.(برگرفته از یادداشت اینستاگرام)
جواد نقوی
روزنامه نگار
مهم‌ترین درس افروغ به ما همین است، صبح بلند شدم با خبر فوت دکتر افروغ عزیز خیلی ناراحت شدم و به یاد کار‌هایی که قرار بود انجام دهیم افتادم اما کم‌کم موج تسلیت‌ها شروع شد، طبیعی نبود همه در حال افسوس خوردن بودند از اصولگرا تا اصلاح‌طلب از عدالتخواه تا روشنفکر از اساتیدی که از دانشگاه اخراج شدند تا اساتیدی که مهاجرت کرده‌اند، عجیب است مگر می‌شود؟
عماد افروغ یک لحظه از افق انقلاب پنجاه و هفت پایین نیامد یک‌بار علیه نظام مواضع رادیکال ندارد، حتی نماینده مجلس هم بوده است اما پس چرا این حجم علاقه‌مند و دوست دارد؟ افروغ آدم شجاعی بود اما هیچ‌گاه سطح اندیشه‌ای خود را ترک نکرد همیشه در ساحت گفت‌و‌گو و اندیشه بود و سعی می‌کرد با تفکر بحث کند همین علت را می‌توان در حجم گسترده‌ای از علاقه‌مندان او فهم کرد، افروغ مدافع انقلاب بود و به صراحت از گفتمان انقلابی دفاع می‌کرد اما نه با فریاد یا سیاسی کاری او رسماً علیه سکولاریسم موضع می‌گرفت از امام خمینی دفاع می‌کرد اما نه با جدل‌های لفظی و بی‌معنی بلکه با دقت نظری و با بیان علمی و تلاش برای نظری کردن مباحث مهم و حیاتی برای جامعه و حکومت. (برگرفته از یادداشت اینستاگرام)