گلعلی بابایی
نویسنده دفاع‌مقدس

مشکلی که همیشه در آثار دفاع مقدس داشته‌ایم، اصرار بر اسطوره‌پردازی و قهرمان‌سازی است که متأسفانه این اسطوره‌سازی و قهرمان‌پردازی بدون دلیل هم بوده است. من چون خودم مکرر جز داوران جایزه‌های کتاب هستم، مثلاً جایزه کتاب جلال یا جایزه کتاب‌های دفاع مقدس در بنیاد حفظ آثار، این مشکل را با تمام وجود حس می‌کردم که اگر ما بخواهیم فرمانده جنگ را به تصویر بکشیم، مشخص نیست که اتفاقات در جنگ کار گروهی بوده و همه چیز را به فرد ختم می‌کنیم. از طرف دیگر متأسفانه همیشه در حال افراط و تفریط هستیم. من ندیده‌ام جایی تفریط و افراط به تعادل منجر بشود. ادبیات دفاع مقدس از اوایل دهه شصت مثلاً از سال ۶۴ که شروع شد تا دهه هفتاد، وجه احساسی و اسطوره‌ای جنگ غلبه داشت. از اواسط دهه هشتاد رویکرد انتقادی به کتاب‌ها زیاد شد، طوری که نویسنده دیگر باید مواظب راستی‌آزمایی مطالب کتابش می‌بود. بنابراین، افراط از این جهت بود که می‌گفتند همه خدایی بودند و مشخص بود با همه فرق دارند. تفریط هم این بود که می‌گفتند همه معمولی هستند و الکی کسی را بزرگ نکنید./   برگرفته از صحبت‌های گلعلی بابایی در گفت‌وگو با مهر