آموزش بازیگری یا کلاهبرداری!
رضا آشفته
منتقد تئاتر
از وقتی تعداد آموزشگاه‌های آزاد بازیگری رونق گرفت بسیاری بر آن شدند که خود آموزشگاه بزنند یا در چنین آموزشگاه‌هایی کار کنند و اقبال همگانی نیز در بیشتر مواقع باعث سوءاستفاده از این موقعیت شده است. برخی از چهرههای سینما و تلویزیون با ادعای آموزش بازیگری، آن هم به بهای دریافت مبالغ آنچنانی در جذب هنرجویان بازیگری کوشیده‌اند، آن هم با این گفته که ظرف فقط سه ماه تمام فنون بازیگری را آموزش داده و بعد هم آنان را جذب فیلم و سریال خواهند کرد. اما چرا این مسأله را می‌توان یک آسیب دانست؟ اول آنکه این کارگردانان یا بازیگران از تجربه تدریس بهره‌مند نیستند، دوم آنکه بازیگری مقوله‌ای پیچیده و چندگانه است که در آن باید فنونی همچون زبان بدن، بیان، تربیت حس، تقویت تجسم و مانند اینها به درستی تدریس شود. سوم آنکه ظرف سه ماه هیچ هنرجویی نمی‌تواند بر بازیگری اشراف پیدا کند و... بنابراین ادعای این چهره‌ها کذب محض است. این شیوه سوءاستفاده از علاقه‌مندان، نوعی سرکیسه کردن نوجوانان و جوانان است که در پی آن بخشی از درآمد مالی خانواده‌شان را در اختیار این چهرههای دروغین قرار می‌دهند! با آنکه برخی از آنان حتی ممکن است جذب نقش‌های بسیار کم‌رنگ و کوچک بشوند اما درواقع چیزی از دانش بازیگری نمی‌آموزند و گاه دچار این توهم که بازیگری را یاد گرفته‌اند هم می‌شوند! بازیگری هنری دشوار و در عین حال پردرآمد است که بسیاری را وسوسه می‌کند به هر طریقی که شده خود را به عنوان بازیگر بویژه در سینما و تلویزیون مطرح کنند. درحالی که یک بازیگر واقعی باید سال‌ها آموزش ببیند، در گروه‌های تئاتری شگردهای بازیگری را به مرور بیاموزد تا پس از رشد نسبی بتواند از تئاتر به سمت تصویر خیز بردارد تا فرصتی برای مطرح شدن پیدا کند.این شیوه‌ای سخت و پرزحمت است که کمتر هنرجویی طاقت و حوصله ماندن در آن را دارد.
در این بین اگر عده‌ای سودجو مدعی‌اند که بین هنرجو و تصویر پلی می‌زنند تا به صورت جهشی به رؤیای دست نیافتنی‌‌اش نزدیک شود، همانا این ادعا کذب است. البته شاید در مواردی استثنایی بتوان چنین هدفی را برای استعدادهای خاص ممکن سازد ولی در بقیه موارد، هر هنرجو بنا بر طی مدارج به هم پیوسته و گذر سالیان بسیار می‌تواند خود را در عالم بازیگری مطرح کند. بنابراین تنها روش و بهترین راه همین است که هنرجویان، هنر بازیگری را با دقت و ظرافت در کلاس مربیان و استادان زبده بیاموزند، فریب نخورند و با حضور در کلاس‌های راستین هنری و در کنار هنرمندان شاخص این مدارج آموزشی را طی طریق کنند؛ چنانکه برخی از استادان بنام به همین شیوه، هنرجویان نمایش‌های مختلفی را آماده اجرا می‌کنند و ماه‌ها تمرین و اجرا و مرارتی را که در این راه وجود دارد به آنان نشان می‌دهند. با توجه به مواردی از این دست، آموزشگاه‌های بازیگری باید بنابر قواعد درست نرخ‌گذاری شوند تا از هرگونه سوءاستفاده جلوگیری شود. از طرفی هنرجویان نیز باید بدانند که کدام آموزشگاه راه رسیدن به بازیگری را ریل‌گذاری اصولی کرده و دست به انتخاب‌های بهتری برای یادگیری بزنند.