رئیسی روز گذشته در سفری از پیش اعلام نشده از مناطق زلزله‌زده خوی بازدید کرد
بسیج امکانات دولت برای خدمت‌رسانی
گروه سیاسی/ در قریب به 18 ماه از فعالیت دولت سیزدهم، حادثه غیرمترقبه‌ای در ایران نبوده است که رئیس جمهور شخصاً به آن نپرداخته باشد. خواه این واقعه، زلزله در اندیکای خوزستان باشد، یا سیل در جنوب استان کرمان یا حادثه سقوط متروپل در آبادان، رئیس جمهور همواره در میانه میدان بوده است.
این حضور را از چند زاویه می‌توان معنا کرد؛ نخست اینکه حضور آیت‌الله رئیسی به عنوان عالی‌ترین مقام قوه مجریه در رویدادها، عزم دستگاه‌ها برای فعالیت همه جانبه را بیش از پیش می‌کند. اما آنچه به مراتب مهم‌تر به نظر می‌رسد، معنای سیاسی و اجتماعی این حضور است. در این تعبیر، حضور رئیس جمهور در میان مردم آسیب دیده از سیل، زلزله یا دیگر حوادث، زمینه انسجام و همدلی بیش از پیش دولت و ملت را فراهم می‌کند. بویژه اینکه در دولت سیزدهم، این بازدیدها، بی واسطه و بی تشریفات صورت می‌گیرد. به عنوان مثال در زلزله اندیکا در استان خوزستان، آیت‌الله رئیسی در مناطقی حضور یافت که شاید اهالی آنجا، هیچ گاه پیش‌بینی نمی‌کردند که روزی رئیس دولت در آن مناطق و در جوار زندگی‌های ساده و مناطق در حاشیه و محروم مانده آنان حضور یابد.
به عبارت دیگر، مخالفان دولت سعی دارند این حضور را به فقدان انسجام دولت تعبیر کنند یا این شبهه را مطرح کنند که درصورت عملکرد درست اطلاع و امدادرسانی دولت نیازی به حضور رئیس دولت نیست، اما این عده، با این استدلال، از معنای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این حضور عامدانه غفلت می‌ورزند. درست مانند معنای این حضور در میان مردم زلزله زده خوی که می‌بینند رئیس‌جمهور، به رغم دریافت گزارش‌های روزانه و ساعتی و به رغم حضور و بازدید میدانی معاون اول، باز هم بر آن است تا در حضوری میدانی و گفت‌وگویی بی واسطه با مردم، به آنان نشان دهد که دولت در عمل و رفتار و نیز در گفتمان و گفتار، خود را بخشی از مردم و با مردم می‌داند. به تعبیر علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت، واقعیت این است که «مدیریت مانیتوری جایگاهی در دولت مردمی ندارد.» این تعبیر سخنگوی دولت به عملکرد و رویکرد دولت گذشته، بویژه در دو سال آخر اشاره دارد؛ رویکردی که سبب شد منتقدان از آن با عنوان «دولت خسته» یا «دولت نشسته» تعبیر کنند. زیرا ایرانیان، بویژه در مواجهه با بحران‌هایی چون کرونا و کمبودهای ناشی از آن، غیاب دولت را در مدیریت احساس می‌کردند. تعبیر «دولت در میدان» برای دولت سیزدهم، پویشی است برای رفع نقیصه احساس فقدان دولت.
به هر صورت، آیت‌الله رئیسی، چه در ماجرای حضور سرزده در داروخانه 29 فروردین، آن هم در نخستین روزهای پس از ریاست جمهوری و در بحبوحه کرونا و چه در حضور در مناطق سیلزده جنوب کرمان، اندکی پس از بازگشت از سفری مهم به مسکو، چهره‌ای مصمم و پابه کار از دولت سیزدهم به نمایش گذاشت. در این چهره، دولت از مواجهه حضوری با مردم و شنیدن صدای آنان، باکی ندارد. چرا که میان خود و ملت، واسطه‌ای نمی‌بیند.