سرمربی جدید تیم ملی تیراندازی تفنگ
طالبی: سلاح هم مثل فشنگ دغدغه تیراندازان است
مهری رنجبر/48 روزی است که مریم طالبی با قبول سرمربیگری تیم ملی، تیراندازان را برای رقابتهای بزرگ دنیا آماده میکند. البته او با شروع کار، تغییراتی در تمرین ملیپوشان به وجود آورد که تیراندازان نوساناتی را تجربه کردند که از نظر سرمربی جدید ، طبیعی بود. شاید برنامهریزی در فرصت کم برای موفقیت در رویدادهای بزرگ مشکل بزرگ سرمربی جدید تیم ملی تفنگ باشد. اما این روزها تنها فشنگ دغدغه بزرگ تیراندازان اردونشین نیست و سلاح هم به آن اضافه شده. طالبی در این باره به خبرنگار «ایران» میگوید: مشکل فشنگ در اردو همچنان پا برجاست و به همین دلیل اردونشینان تمرین خشک دارند. مشکلی که بچههای ما سالهاست به خاطرش فشار زیادی را تحمل میکنند که حل آن کمی همت وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک را میطلبد.
اما حالا فشنگ تنها مشکل تیراندازان ملیپوش نیست و باید سلاح را هم به دغدغههای آنها اضافه کرد. امیدوارم این مشکل در اردوی هانوفر آلمان رفع شود تا بچهها برای سهمیه المپیک مشکلی نداشته باشند. اراده فدراسیون برای حل مشکل است. البته هنوز سلاح خریداری نشده، ما منتظریم کمپانی وینبرگ از سلاحهای جدید در ورلدکاپ هند رونمایی کند و در این رقابتها کیفیت سلاحهای جدید را بینیم و بعد سفارش بدهیم.»
سرمربی جوان تیم ملی تفنگ، قبل از سال جدید، آمادگی تیراندازان را در دو ورلدکاپ محک میزند: «ما دو ورلد کاپ هند و باکو را برای فصل آمادگی بچهها در نظر گرفتهایم و آنها سال آینده در دو گرند پریکس اروپایی همزمان با اردوی هانوفر هم محک جدی میخورند. البته ملیپوشان در یونیورسیاد دانشجویی هم برای تثبیت رکورد مسابقه میدهند و بعد در قهرمانی جهان و قهرمانی آسیا برای سهمیه المپیک رقابت میکنند و بازیهای آسیایی هانگژو را هم دارند.»
به نظراو ، فدراسیون برای حل مشکلات نیاز به کمک دارد: «مدیریت فدراسیون خدا را شکر نشان داده دغدغه حل مشکلات را دارد و قدمهای خوبی هم برداشته است. اما بحث تحریم و گرانی یک مسأله است و عدم همکاری ارگانهای داخلی با فدراسیون مسأله دیگر. بچهها انگیزه زیادی دارند، به شرطی که مشکلات اجازه دهند.»
طالبی نسبت به همقطارانش در دنیا، کار سختتری دارد. چرا که با برنامه یکسال و نیمه باید تیراندازان را برای قهرمانی جهان، آسیا، بازیهای آسیایی و انتخابی المپیک آماده کند. با اینکه از نظر خیلیها کار طالبی ریسک بزرگی است اما خودش این طور فکر نمیکند: «نمیدانم ریسک است یا نه. اما فکر میکردم میتوانم تفاوت ایجاد کنم، هرچند کار خیلی سختی دارم، ولی مطمئن نبودم، مسئولیت را قبول نمیکردم. اما برای مدال المپیک برنامهریزی چهارساله لازم است نه یکسال و نیم. فدراسیون کشورهای دیگر معمولاً برنامه 4 یا 8 ساله دارند. البته تیراندازان ما یکسال و نیم قبل از آمدن من در سه ورلدکاپ شرکت کردند.»