داوود فتحعلی‌بیگی: تعدادی از همکاران ما اجرای تئاتر را تعطیل کرده‌اند. شخصاً در نمایشم انسانیت، مهربانی و رأفت را تبلیغ می‌کنم. اگر تبلیغ اینها جرم است، پس من مجرمم! حرف من این است که اگر اعتراضی داریم، اول رفتار خودمان را درست کنیم. بعضی از دوستان اعتراض می‌کنند در حالی‌که همین دوستان وقتی کاری روی صحنه برده‌اند، دستمزد عوامل نمایش‌شان را پرداخت نکرده‌اند. الان همه دارند کار می‌کنند بجز بچه‌های تئاتر. چرا باید برای اعتراض اجتماعی، کار فرهنگی را تعطیل کنیم در حالی که می‌توانیم در کار فرهنگی حرف دل مردم را بزنیم؟ متن نمایش «در و گبر و یک قرص نان» مربوط به دوره صفویه است. زمانی که بارگاه امام رضا(ع) زیر نظر شیخ بهایی بازسازی می‌شده و نقل است که شیخ دستور می‌دهد دری بسازند که از آن هیچ غیرمسلمانی نتواند وارد حرم شود، اما امام در خواب به شیخ یا حاکم آن دوره می‌گوید در خانه من به روی همه انسان‌ها باز است.
