صفحات
شماره هشت هزار و چهارصد و چهل و سه - ۰۲ اردیبهشت ۱۴۰۳
روزنامه ایران - شماره هشت هزار و چهارصد و چهل و سه - ۰۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ - صفحه ۱

بازیگران «نون خ»از همکاری با سعید آقاخانی گفتند

دلبری اقوام ایرانی

فصل پنجم سریال «نون خ» پس از تعطیلات نوروز 1403 و در روزهای پایانی ماه رمضان، روی آنتن شبکه یک سیما رفت و داستانی جاده‌ای را به روایت درآورد؛ روایتی که می‌تواند مشخصه این فصل و از تمایزات آن با سری‌های پیشین باشد، در پس این سفر جاده‌ای نیز بازیگران جدید و قدیمی در نقش‌های کوتاه و بلند به سریال راه می‌یابند و مخاطب را با تنوع شخصیت‌سازی نویسنده یعنی امیر وفایی روبه‌رو می‌کنند. ما در این سریال با یک شاهین همراه می‌شویم و برای پیگیری سرنوشت آن به سیستان و بلوچستان می‌رویم.

فروغ گشتیل
خبرنگار

ادای دینی به همه آیین‌ها و فرهنگ کشور
«سلمان پیشه‌ور» دلباخته «شیرین» دختر «نورالدین خانزاده» پس از سال‌ها تلاش برای ازدواج با او و راهیابی به خانواده «نورالدین» که ما چهار فصل از تلاش‌های او را شاهد بودیم، در فصل پنجم در ازدواجی که پیش از شروع فصل جدید اتفاق افتاده، به شیرین رسید و راهی ماه عسل شدند اما در ادامه، مسیرشان کاملاً متفاوت شد. گفت‌وگوی ما با کاظم نوربخش بازیگر نقش «سلمان» را می‌خوانید.

درباره همکاری‌تان با سعید آقاخانی به عنوان کارگردان و بازیگر «نون خ» به ما بگویید، او چه نقش و تأثیری در سریال و بازیگران داشت؟
قطعاً نقش اصلی و مغز متفکر «نون خ» سعید آقاخانی‌ است و نقطه مرکزی کل این سریال، در طول پنج فصلی که گذشته، در اختیار او بوده است. هدایت، کارگردانی و مدیریت آقاخانی بود که کمک زیادی به دیده شدن این سریال کرد، البته نباید نقش بخش‌های دیگر مثل فیلمنامه و تهیه‌کنندگی را که خیلی پررنگ بودند، نادیده گرفت اما ایده اصلی و نگاه درست سعید آقاخانی به کارگردانی و بازیگری چنین تأثیری را روی موفقیت سریال داشته است.
 
بازی در «نون خ» باعث به وجود آمدن موقعیت‌های دیگری برای شما در بازیگری شد؟
سعید آقاخانی نقش پررنگی در بازیگری من داشت و باعث شد به دنیای جدیدی وارد و با مخاطبان بیشتری مواجه شوم. «نون خ» دریچه جدیدی از بازیگری در فیلم و سریال را به روی من گشود.
 
در نقش‌هایی که به شما پیشنهاد می‌شد، آیا در تلاش بودید که از ویژگی‌های «سلمان» دور شوید یا این نقش در کارهای بعدی‌تان هم بر شما تأثیرگذار بود؟
بعد از «نون خ» پیشنهادات بازیگری زیادی شد ولی من خیلی تلاش کردم که شکل «سلمان» نباشم چون معتقدم این کاراکتر مختص این سریال است و نه می‌توان آن را عوض کرد و نه جای دیگری عرضه کرد یعنی کاراکتر خاص خودش را دارد. البته این موقعیت برای من پیش آمده که بعضی دوستان در فیلمنامه‌های پیشنهادی به دلیل استقبال مخاطبان از شخصیت «سلمان» علاقه دارند که به نوعی همان شخصیت را کپی یا بازآفرینی کنم که من نسبت به این مسأله بسیار مقاومت می‌کنم.
 
فصل پنجم «نون خ» با استقبال مخاطبان روبه‌رو شده، فکر می‌کنید ویژگی منحصربه‌فرد این سریال در کنار دیگر سریال‌های تلویزیونی چیست و چرا مخاطب آن را دوست دارد؟
شاخصه اصلی موفقیت این سریال توجه به فرهنگ بومی، ملی و سبک زندگی ایرانی است یعنی هرچه ما به سمتی حرکت کردیم که تصویر درستی از مردم کشورمان در سریال‌ها نشان دهیم، با همه نقاط قوت و ضعفی که داریم، قطعاً از سوی مخاطب هم مورد استقبال قرار می‌گیرد. فصل پنجم «نون خ» یک سفر جاده‌ای ا‌ست که اهالی روستا را از اقلیم کردستان خارج می‌کند و به سمت دیگر نقاط کشور می‌برد. قطعاً باید تا پایان پخش فصل پنجم صبر کنیم تا ببینیم که چقدر این تغییر، موفق بوده است ولی واقعیت امر این است که هروقت ما به فرهنگ، آداب، سنن و رسوم بخش‌های مختلف کشور توجه کنیم، موفق خواهیم بود. از سوی دیگر سریال در فصل‌های گذشته استقبال خوبی در کل کشور داشته است و این فصل به نوعی ادای دینی به همه آیین، فرهنگ و رسوم کشور است و احترام خود را به مخاطبان کل کشور نشان می‌دهد.
 
فصل اول این سریال در نوروز 1398 روی آنتن رفت و اکنون 6 سال از آن زمان می‌گذرد و ما شاهد فصل پنجم سریال هستیم. حفظ یک تیم، کار سختی است؛ دلیل اینکه عوامل «نون خ» این همه سال کنار هم بودند، چیست؟
 عوامل سریال «نون خ» در طول پروژه، از پیش تولید تا زمان پخش، شکل یک خانواده است؛ یعنی نقاط ضعف یکدیگر را هم‌پوشانی و نقاط قوت را تقویت می‌کنیم. ما در طول مسیری که با یکدیگر همراه هستیم، به این پروژه، همچون کار نگاه نمی‌کنیم بلکه گویی ما همه جزو یک خانواده هستیم.

 

همه اعضای یک خانواده هستیم

«عمو کاووس» یکی از بزرگان روستا همراه با «نورالدین خانزاده» و دیگر همراهان‌شان از خانه و آبادی به سمت کرمان حرکت کرده‌اند تا در نمایشگاه صنایع دستی پولی دست‌شان را بگیرد. او مرد جدی و خوش سفری است که «وحید» مدام سر به سرش می‌گذارد. «عمو کاووس» در تلاش است که همه افراد را به سمت راهی درست هدایت کند. در ادامه گفت‌وگوی ما با ماشاالله وروایی بازیگر نقش «عمو کاووس» را می‌خوانید.
از همکاری با سعید آقاخانی به ما بگویید؟ چگونه بود و چه تأثیری در بازیگران بومی سریال داشت؟
توانایی و قابلیت‌های آقاخانی بسیار بالاست به‌نوعی که می‌تواند به طور همزمان، هم بازی و هم کارگردانی سریال را برعهده بگیرد. سریال «نون خ» با بازی و کارگردانی او پا گرفت و مورد اقبال مخاطب قرار گرفت. به‌عنوان بازیگر بسیار مفتخرم که در مقابل سعید آقاخانی قرار گرفتم تا هم از تجربیات او استفاده کنم و هم در کاری که کارگردانی‌اش را برعهده گرفته، حضور داشته باشم.
بازیگران و عوامل سریال «نون خ» سال‌هاست که در کنار یکدیگر حضور دارند، فکر می‌کنید علت این همکاری مداوم چیست؟
بازیگران شهرستانی، بازیگران محرومی هستند، آنها در دیار خودشان هم آنطور که باید و شاید دیده نمی‌شوند. ما در سریال «نون خ»، آموزه‌های بسیاری از سعید آقاخانی گرفتیم، او ما را در قالب نگاه خود ساخت و باعث شد در سال‌های همکاری با یکدیگر، خواسته‌هایش را اجابت کنیم. ما از فصل دوم به بعد دیگر برای کارگردان روان شده بودیم. تمام بازیگران «نون خ» که دست‌پرورده سعید آقاخانی هستند، در طول این پنج فصل از مردم نمره کامل گرفتند. جا دارد که از او و مهدی فرجی تشکر کنم که این تیم را جمع کردند. ما همه اعضای یک خانواده هستیم که همه به سعید آقاخانی وفاداریم و هرگز از یکدیگر جدا نمی‌شویم، تا جایی که بارها از خود او شنیده‌ایم که می‌گوید: «من بدون شما چه کار کنم؟». امیدوارم بتوانیم تولید این سریال را با نمایش آداب و رسوم اقوام دیگر ادامه دهیم.
سریال «نون خ» جرو معدود سریال‌های تلویزیون است که پس از گذشت چند سال، همچنان مخاطبان خاص خود را حفظ کرده است، فکر می‌کنید علت این امر چیست؟
موفقیت «نون خ» مدیون نگاه و قضاوت مخاطبان خاص این سریال است که بدون استثنا برای پیشرفت ما در حیطه کاری‌مان حائز اهمیت است. سریال‌هایی که به‌طور خاص به قومیت‌ها می‌پردازند، بیش از سریال‌های دیگر مورد اقبال مخاطبان رسانه ملی قرار می‌گیرند. در همین راستا «نون خ» که در طول فصل‌های طی شده به‌طور خاص به قوم کرد می‌پردازد و در اثنای آن با اقوام گوناگون ارتباط برقرار می‌کند، توجه بیننده را به خود جلب
 کرده است.  در فصل پنجم سریال، زیباترین داستان این بود که قوم کرد در محوریت قرار گرفت و به قوم‌های دیگر پرداختیم و با ارتباط‌‌‌‌مان با آنها مسائل گوناگونی که حول محور صنایع دستی، زبان، آداب و رسوم اقوام بود، نشان دادیم، که برای بیننده جذابیت داشت.  تولید این قبیل کارها در تلویزیون کمتر دیده می‌شوند. ما ایران پهناور و قوم‌های بسیار بزرگی داریم، حماسه‌ها و داستان‌های گوناگونی در کشور ما رخ داده است، اگر با تولید فیلم و سریال‌های مختلف، به این مسائل پرداخته شود، مثل سریال «نون خ» به دل مردم می‌نشیند و می‌تواند تداوم
داشته باشد.
«عمو کاووس» سریال مورد توجه و علاقه مخاطبان قرار گرفته، چه چیزی در این محبوبیت نقش داشته است؟
از ابتدای همکاری‌ام با پروژه، تلاش فراوانی برای شخصیت «عمو کاووس» داشتم که به دل کارگردان بنشیند و در پایان کار هم، با شیرین‌زبانی‌هایش، هارت و پورتش، بزرگی و رئیس بودنش در روستا به دل مخاطب نشست. شخصیت «کاووس» در تمام استان کرمانشاه و حتی سیستان و بلوچستان که در فصل پنجم به آنجا رفتیم، به دل مردم نشسته است و با او ارتباط برقرار می‌کردند. شخصیت و تیپ کاووس به دل خودم هم نشسته و اجازه ندادم که در پروژه‌های بعدی‌ام کوچکترین آسیبی به آن وارد شود.

 

حال دل‌مان خوب  است

«فریده» همسر «کیوان»، مادر «مهیار» و مادرشوهر «روژان خانزاده» صنایع دستی‌اش را به همسرش سپرده و همراه با عروس و نوه‌اش در روستا منتظر بازگشت اهالی است و در قسمت‌های پایانی شاهد نقش‌آفرینی او خواهیم بود.
در ادامه گفت‌وگوی ما با نسرین مرادی بازیگر نقش «فریده» را می‌خوانید.
مهم‌ترین تفاوت این فصل نسبت به فصل‌های پیشین چیست؟
شاید رسالت سریال «نون خ» این بوده است که علاوه بر قوم کرد، در فصل جدید به نمایش دیگر اقوام هم بپردازد.
بسیاری از سریال‌هایی که در طول سال‌های متمادی در سازمان صداوسیما ساخته شده، موفقیتی که «نون خ» تجربه کرده را بدست نیاورده است، فکر می‌کنید علت این امر چیست؟
موفقیت «نون خ» دلایل مختلفی دارد؛ یکی از آنها بومی بودن سریال است؛ پرداختن به کردها، داستان سریال را جذاب کرده است. همه اقوام کشور ما جذابیت‌های خاص خودشان را دارند، آنها پوشش، زبان، آداب و رسوم‌ متفاوتی دارند که رنگ و بوی دیگری به قصه می‌دهد.
از طرف دیگر عوامل حاضر در «نون خ» آن را متمایز می‌کند؛ سعید آقاخانی فرد کاربلدی ا‌ست، او در کارگردانی و بازیگری بسیار توانمند است. همچنین بازیگرانی که در سریال نقش‌آفرینی می‌کنند، در عین حال که ناشناخته بودند، توانستند دل مخاطب را با بازی خوب‌شان به دست آورند و
 دیده شوند. قصه سریال‌های دیگر، تکراری شده‌اند و تنها به مسائل جنایی می‌پردازند، همه پلیس، کارآگاه و وکیل شده‌اند و ما دیگر چیز جدیدی نمی‌بینیم درصورتی که در «نون خ» این‌گونه نیست، این سریال داستان و شخصیت‌های خود را دارد و افراد متفاوتی را در روستا به نمایش می‌گذارد که هر کدام خانواده‌ای دارند اما به طور کلی نیز با هم خانواده هستند و اتفاقات شیرینی برای‌شان رقم می‌خورد و مخاطب را به دیدن آن ترغیب می‌کند.
بازیگران «نون خ» جلوی دوربین همچون یک خانواده به نظر می‌رسند، آیا در پشت صحنه هم همین فضای صمیمی حاکم است؟
وقتی چند سال مداوم با یک گروه کار می‌کنید، خواسته یا ناخواسته به یک خانواده تبدیل می‌شوید. روابط عوامل و بازیگران در پشت صحنه هم همچون یک خانواده است؛ یکدیگر را دوست داریم، هوای هم را داریم، به یکدیگر در بازی جلوی دوربین کمک می‌کنیم و به طور کلی همه چیز خیلی صمیمی پیش می‌رود.
 خاطره جالبی از پشت صحنه این سریال وجود دارد که بخواهید با ما در میان بگذارید؟
«نون خ» خاطرات بسیاری برای ما به جا گذاشته است؛ شب‌های سردی که در کوهستان کار می‌کردیم، بدن‌مان می‌لرزید و شاید جلوی دوربین فک‌مان کار نمی‌کرد که دیالوگ بگوییم (می‌خندد). اتفاقات شیرینی پشت صحنه رخ می‌داد که حتی اگر ضبط نمی‌شد، باعث می‌شد خودمان بزنیم زیر خنده و حال دل‌مان خوب باشد.
روزهای خوبی را با عوامل سپری کردم و امیدوارم ادامه آن هم ساخته شود.

 

جستجو
آرشیو تاریخی