سال ساخت: 1378
جنگ بوسنی هم تمام شد اما جنگ برای طالب‌زاده تمام نشد. خسارات جنگ هم بخشی از جنگ است؛ نمی‌شود راوی جنگ باشی اما از تلفات و خسارات آن حرفی به میان نیاوری و مقصران آن را به قربانیان یادآوری نکنی. در سال‌های آخر دهه هفتاد، طالب‌زاده باز هم دوربینش را برداشت و به سراغ جنگ رفت. اما این بار می‌خواست دفاع مقدس را از منظر بخش ناگفته آن یعنی قربانیان بمباران‌های شیمیایی صدام روایت کند. مجموعه مستند «بیداد خاموش» می‌خواست پرونده یک جنایت هولناک را در تاریخ ثبت و دست‌های خون‌آلودی را که در آن دخیل بوده‌اند، در دادگاه‌های بین‌المللی دنبال کند. این مجموعه در شش بخش به محورهای ذیل می‌پرداخت:
۱-هولناک‌ترین تجارت قرن بیستم:مصاحبه با خوزه موریس یوبوستانی، مدیرکل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی
۲-قربانیان: گزارشی از ورود اولین کاروان مجروحان شیمیایی ایرانی در سال۱۹۸۴
۳- همیشه چه زود دیر می‌شود: همراه با یک مجروح شیمیایی در آلمان
۴- معالجه: بررسی پرونده‌ مجروحان و مصاحبه با متخصصان بیماری‌های ریوی
۵- ساعتی قبل از شهادت: نحوه جراحت و مصاحبه باتعدادی از مجروحان شیمیایی قبل از شهادت
۶- پرونده ناتمام: بررسی طرح دعوا علیه شرکت‌های آلمانی در مصاحبه با شهابی وکیل مدافع پرونده جانبازان شیمیایی
۷- حق ما را بگیرید: افشاگری‌های نادر طالب‌زاده درخصوص حواشی و مدارک عوامل سازنده و فروشنده جنگ‌افزارهای شیمیای و عدم پیشگیری
دوربین طالب‌زاده در این مستند به دنبال جانبازان در خیابان‌های آلمان راه می‌افتد تا هم مسیر درمان آنها را پیگیری کند و هم مسیر دادخواهی ایشان را. سویه‌های ناگفته جنگ و مطالبه حقوق قربانیان سلاح‌های شیمیایی که کشورهای اروپایی به صدام تسلیم کرده بودند از دید طالب‌زاده پنهان نماند تا قطعه‌های پازل واقعیت را هرچه بیشتر برای رسیدن به حقیقت تکمیل کند. حقیقتی که طالب‌زاده آن را در مفهوم جنگیدن جست‌وجو می‌کرد. جهاد برای خدا و استکبارستیزی بی‌گمان، ستون‌های شخصیتی نادر طالب‌زاده را ساخته بودند و او در هر گوشه‌ای این دو مفهوم رو جست‌وجو و روایت می‌کرد.