بیراه نیست اگر بگوییم نادر طالب‌زاده، نه از لحظه تولدش بلکه از مرحله آشنایی با مفهومی به نام امریکا آغاز شد. مفهومی که در 16سالگی به گفته خود او با شیفتگی پیوند خورد اما چندی نگذشت که انقلاب اسلامی و مشاهدات مستقیم از چیستی این مفهوم، او را از این مرحله عبور داد و به نقطه دیگری رساند. عبارت «امریکاستیزی» شاید بار خوشایندی برای برخی نداشته باشد اما برای کسی که استکبار را لمس کند، قرار دادن مصداق امریکا در عبارت «استکبارستیزی» اصلاً کار دشواری نیست. طالب‌زاده از دوران آرمانگرایی جوانی و دانشجویی در بحبوحه تغییر رویکردها و انتخاب مسیرهای ناشی از فضای انقلاب اسلامی، عمیق شدن در مفهومی به نام امریکا را خصوصاً به عنوان یک جوان مهاجر از قلب خاورمیانه آغاز می‌کند اما برخلاف بسیاری، به اندیشه‌ها و آرمان‌های این دوره پایبند می‌ماند و تشخیصی را که در این دوران مبتنی بر اندیشه و مشاهده پیدا کرده، در ایام میانسالی و پختگی با فواید سرمایه‌داری و منافع کنار آمدن با قدرت قلدر جهان، معاوضه نمی‌کند. آثار و مستندهای طالب‌زاده بیش از هر چیز گویای مسیر منتقدانه و جنگجویانه او نسبت به مفهومی به نام «امریکا» به عنوان مصداق بارز «استکبار» هستند.