رها منفرد
گروه علم و فناوری

دانشمندان موفق به شناسایی گونه‌ای تازه از دایناسورها در جنوب آرژانتین شدند؛ موجودی عظیم‌الجثه از «مگاراپتوران‌ها» که به نظر می‌رسد هنگام مرگ در حال بلعیدن یک کروکودیل بوده است. به گفته محققان این اسکلت یکی از کامل‌ترین اسکلت‌های به دست آمده از این نمونه دایناسورها محسوب می‌شود. «مگاراپتوران‌ها» به جمجمه‌های کشیده و پنجه‌های بسیار بزرگ و قدرتمند شهرت دارند، اما کسی نمی‌داند که چگونه شکار می‌کرده‌اند و جایگاه دقیق آنها در درخت تکاملی دایناسورها کجاست. بخشی از این ابهام به دلیل ناقص بودن فسیل‌هایی است که تاکنون از این گروه به‌دست آمده است. اما حالا پیدا شدن بقایای جمجمه، بازو، پا و دم Joaquinraptor casali که احتمالاً تا 7 مترطول داشته و حدود ۶۶ تا ۷۰ میلیون سال پیش، درست در آستانه انقراض دایناسورها، در دشت‌های سیلابی و مرطوب «پاتاگونیا» زندگی می‌کرده، این شکاف بزرگ اطلاعات را پر می‌کند. ویژگی‌های منحصربه‌فرد استخوان‌های این فسیل دایناسوری، نشان می‌دهد دانشمندان با یک گونه ناشناخته روبه‌روهستند که تاکنون اطلاعات چندانی از آن نداشته‌اند. دانشمندان معتقدند این دایناسور هنگام مرگ دست‌کم ۱۹ سال داشته، اما علت مرگ، ناشناخته است. «فدریکو انولین» از موزه تاریخ طبیعی آرژانتین، دراین باره می‌گوید: «این کشف، شکاف بزرگی را پر می‌کند زیرا یکی از کامل‌ترین اسکلت‌های «مگاراپتوران‌ها» را در اختیارمان قرار داده است. مهم‌ترین نکته این کشف، وجود استخوان یک کروکودیل در فک این دایناسور بود که خود می‌تواند درباره رژیم غذایی این گونه، سرنخ‌هایی ارزشمند ارائه دهد. البته هنوز مشخص نیست که آیا این گونه دایناسور، شکارچی رأس هرم غذایی بوده یا بقایای حیوانات مرده را مصرف می‌کرده است. موضوع جالب این است که «لوسیو ایبریکو»، دیرینه‌شناس مؤسسه زمین‌شناسی و دیرینه‌شناسی پاتاگونیا این دایناسور را به یاد «خواکین»، پسر خردسالش نام‌گذاری کرد. وی گفت: «پسرم هنوز خیلی کوچک بود و علاقه‌ای به دایناسورها نداشت اما مطمئنم اگر زنده بود از این نام‌گذاری خوشحال می‌شد چون همه کودکان عاشق دایناسورها هستند.» این کشف، چشم‌انداز تازه‌ای از اکوسیستم‌های پیچیده پاتاگونیا در واپسین روزهای عصر دایناسورها ارائه می‌دهد؛ جهانی پر از شکارچیان مرموز که ردپای آنان همچنان زیر لایه‌های سنگی این سرزمین نهفته است.