همه ما با این گزاره ثابت و نخ نما کاملاً آشناییم که با بالا رفتن هزینه‌ها و بالطبع سخت‌تر شدن شرایط اقتصادی زندگی، اولین ردیفی که از فهرست اقلام خانوار ایرانی فاکتور گرفته می‌شود، ردیف اقلام فرهنگی است؛ از تماشای فیلم و تئاتر گرفته تا خرید کتاب و نشریات.  تورم همواره شعله ور و البته گرانی افسارگسیخته هزینه‌های خانوار، حدیث نفسی است که دیگر برایمان تازگی ندارد و مدید زمانیست که با این مسأله دست به گریبانیم؛ البته تا آنجا که توان و امکانات مان اجازه داده است، در این سال‌ها تلاش کرده‌ایم تا نسخه‌های کاغذی روزنامه «ایران» کماکان بدون افزایش قیمت در سبد مخاطبان حفظ شود؛ بی‌آن که تولید محتوای بایسته‌اش آسیب ببیند یا از حجم و تعداد صفحات آن کم شود. این پایایی و اصرار بر عدم افزایش قیمت تکفروشی روزنامه، با توجه به گرانی مداوم و کمرشکن کاغذ و بالا رفتن مهیب هزینه‌های مربوط به چاپ و خدمات، بی‌تردید در حکم شنا در مسیر مخالف جریان آب بوده است و طبعاً این تقلای مذبوح بیش از این امکان تداوم نداشته و ما را علیرغم میل خود ناگزیر به افزایش قیمت کرده است. هرچند قیمت کنونی نیز در مقایسه با دیگر هزینه‌ها به طور عام، و در قیاس با دیگر روزنامه‌ها، به طور خاص، رقم قابل ملاحظه‌ای نبوده و نیست. با احترامی که برای مخاطبان ارجمند روزنامه ایران قائلیم، خود را موظف دانستیم تا همراه با افزایش قیمت روزنامه به 10 هزارتومان و تکفروشی آن با این قیمت، موضوع را با شما عزیزان درمیان بگذاریم. ناگفته پیداست همین افزایش قیمت نیز قرار نیست گره چندانی از مشکلات ما، بخصوص در رابطه با افزایش مدام هزینه‌ها و بویژه افزایش دم به دم و بی‌رحمانه قیمت کاغذ، بگشاید... امیدواریم با وجود انبوهی از گرفتاری‌ها که البته نیازی به طرح آنها در این مقال و مجال نیست، همچنان بتوانیم محتوایی شایسته تولید و در اختیار شما مخاطبان گرامی قرار دهیم.