دیالوگ

این تاریکی... تاریکی بیرونی نیست که از آن می‌ترسم... تاریکی درونی و عاطفی ماست... در آن‌جا، خلأیی وجود دارد که در آن نه می‌توان گریه کرد و نه دندان برهم سایید. فقط سکوت است... یک سکوت مطلق.

خرمگس، اتل لیلیان وینیچ