در همایش دیروز موضوع تأمین مالی بنگاه‌های تولیدی از کانال «صنعت لیزینگ» مطرح شد، اما نکته مهمی که سخنرانان این همایش روی آن تأکید داشتند، نیاز شرکت‌های لیزینگ به منابع مالی پایدار و بهینه برای پایداری فعالیت‌ها و گسترش خدمات بود. چنانکه گفته می‌شود ضریب نفوذ صنعت لیزینگ در ایران به 20 درصد رسیده که عدد بسیار کمی است و آن‌طور که مشاور اقتصادی رئیس‌جمهوری در این همایش گفت: امروز در کشور ما لیزینگ بزرگ شکل نگرفته و به علت چالش‌های موجود در این صنعت، جامعه به سمت استفاده از لیزینگ‌های مصرفی رفته است.
حسین عبده تبریزی بیان کرد: امروز برخی چالش‌ها از جمله تورم و تحریم اقتصادی به نااطمینانی در اقتصاد ایران منجر شده که فقط یکی از پیامدهای آن خروج تدریجی سرمایه از کشور است. علاوه بر این، هنوز اقتصاد بازار را به معنای واقعی آن به رسمیت نشناخته‌ایم.
وی در تشریح اینکه در کشور ما صنعت لیزینگ بیشتر به سمت لیزینگ‌های مصرفی سوق پیدا کرده است، گفت: نبود زیرساخت‌های قانونی و مالی برای لیزینگ دارایی‌های بزرگ، قوانین و مقررات ناکارآمد و عدم شفافیت در حقوق مالکیت، ریسک‌های اقتصادی و تورم بالا، عدم حمایت شبکه بانکی از لیزینگ‌های غیرمصرفی، تمرکز شبکه بانکی بر پرداخت وام‌های کوتاه‌مدت و سریع‌الوصول، نبود بازارهای ثانویه برای دارایی‌های بزرگ، فرهنگ مالی کم و عدم شناخت کافی از صنعت لیزینگ و در نهایت بی‌ثباتی اقتصادی و نوسانات نرخ ارز، تأمین مالی لیزینگ‌های بزرگ را با چالش روبه‌رو کرده و باعث شده است که جامعه بیشتر به سمت لیزینگ مصرفی سوق پیدا کند.
افت تقاضا در اثر کاهش قدرت خرید
در بخش دیگری از این همایش، قائم‌مقام وزیر صمت در امور بازرگانی  نیز گفت: یکی از مشکلات امروز ما در بحث تولید در کشور، موضوع گرانی قیمت‌ها و کاهش قدرت خرید مردم است که بشدت در تولید اثر منفی گذاشته است. از طرف دیگر در بخش صادرات، گام بزرگی نمی‌توان برداشت و در نهایت نگاه به تولید و عرضه در داخل معطوف شده که متأسفانه با کاهش قدرت پول ملی و افزایش قیمت‌ها، فضای سختی برای تولید ایجاد شده است.
محمدصادق مفتح اظهار کرد: تا امروز بنگاه‌های لیزینگ در کشور در بازارهای محدودی بویژه خودرو فعال بودند که باید به سمت گسترش در بازارهای دیگر حرکت کنند و در وزارت صمت تلاش می‌شود حوزه‌های صنعت لیزینگ را برای توسعه‌ تولید در کشور و رونق بنگاه‌های تولیدی تسهیل کنیم.
حجم منابع صنعت لیزینگ چقدر است؟
معاون نظارت و تنظیم‌گری بانک مرکزی گفت: اندازه صنعت لیزینگ با سابقه آن همخوانی ندارد و طبق آخرین آمار، حجم منابع این صنعت نزدیک به ۴۰ هزار میلیارد تومان است که با توجه به سابقه آن از دهه ۵۰ و فعالیت ۶۳ شرکت در این صنعت، رقم بسیار ناچیزی است. فرشاد محمدپور گفت: این همایش کمکی به ایجاد یک گفتمان مشترک میان نهاد تنظیم‌گر و رگولاتور با فعالان صنعت لیزینگ خواهد بود و امیدواریم بانک مرکزی به عنوان نهاد رگولاتور بهتر از قبل شاهد درک وضعیت این صنعت باشد و در طرف مقابل صنعت لیزینگ بیش از پیش دغدغه‌های نهاد تنظیم‌گر و سیاست‌گذار را نیز بیش از پیش درک کند. وی اظهار کرد: امروز صنعت لیزینگ در کشور ما عقب مانده است و برخی حوزه‌های تأمین مالی با سرعت بیشتری رشد کرده‌اند؛ در حالی که این صنعت در دهه ۸۰ نقاط عطف تاریخی خوبی را تجربه کرد. با این حال در سال ۱۴۰۲ که لیزینگ تحت نظارت بانک مرکزی در کنار نهاد بانک قرار گرفت باعث شد این صنعت به صورت قانونی شناخته شود.
 
کاهش شاخص نفوذ صنعت لیزینگ در ایران
رئیس پژوهشکده پولی و بانکی گفت: شاخص نفوذ صنعت لیزینگ در ایران، پایین‌تر از سطح میانگین جهانی یعنی ۲۰ درصد است.
کوروش پرویزیان گفت: صنعت لیزینگ در ایران به شکل امروزی خود نزدیک به نیم قرن سابقه ‌دارد و اولین لیزینگ در ایران در سال ۱۳۵۴ با مشارکت بانک‌های ایرانی و خارجی شکل گرفت و در دهه ۸۰ این صنعت شاهد رشد چشمگیری بود، اما در سال‌های اخیر این صنعت دچار چالش و رخوت شده که ناشی از عدم اطلاع از این صنعت در سطوح مختلف تصمیم‌گیری و عدم شناخت کافی از این حوزه برای تأمین سرمایه است.
وی افزود: شاخص نفوذ صنعت لیزینگ در ایران، پایین‌تر از سطح میانگین جهانی یعنی ۲۰ درصد است. این صنعت می‌تواند مکمل صنعت و نظام بانکی باشد اما متأسفانه به خاطر برداشت‌های اشتباه، تصوری به عنوان یک صنعت رقیب با نظام بانکی شکل گرفته که نیازمند تغییر رویکرد در این نگرش هستیم و رویکرد جدید بانک مرکزی براساس قانون جدید بانک مرکزی به عنوان نهاد ناظر، صدور مجوزهای صنعت لیزینگ بر توسعه و تقویت صنعت لیزینگ است.