سال ۱۳۲۲ در تهران متولد شدم و به گونه‌ای رشد کردم که پیش از سال‌های دبیرستان با سینمای ایران آشنا بودم و خانواده‌هایی را می‌شناختم که از جمله سینماداران و تهیه‌کننده‌های مطرح سینمای ایران بودند. اولین فیلمی که در سینما دیدم «میلیونر» نام داشت و بازیگر خانم آن زنده‌یاد شهلا ریاحی بود که متأسفانه از میان ما رفته است. او همسایه ما بود و این موضوع برای من بسیار جالب به نظر می‌رسید، زیرا ابعاد واقعی او با آنچه روی پرده دیده می‌شد بسیار متفاوت بود و این موضوع دارای نوعی خاصیت جادویی برای من بود. بعدها به این نتیجه رسیدم که سینما مقوله‌ای مهم است و بدون عمق نگاه نمی‌توان به آن نزدیک شد. سینما یک هنر شخصی نیست بلکه امری گروهی محسوب می‌شود. بهترین صدا در سینما سکوت است، اگر صدابرداری موفق به ضبط صدای سکوت شود، می‌تواند ادعا کند صدابردار خوبی است. صدا زمانی شنیده می‌شود که سکوت شکسته شود.

برشی از گفت‌و‌گوی «نظام‌الدین کیایی»
صدابردار پیشکسوت سینما با موزه سینما