فضای مجازی

سخت‌ترین کار آقای دوبلور
ویدیویی از اکبر منانی دوبلور پیشکسوت در فضای مجازی پربازدید شده است که حرف‌های جالبی درباره دوبله قسمت‌های پایانی سریال «پوآرو» زده است. اکبر منانی درباره دوبله قسمت‌های پایانی «پوآرو» در این ویدیو گفته: «پوآرو به‌خصوص این ۱۰ قسمت آخر سخت‌ترین کاری بود که من در تمام این شصت‌ سال‌واندی انجام دادم، به این دلیل که در این ۱۰ قسمت این شخصیت خیلی تنها بود، رقبایش نبودند، رئیسش نبود، منشی‌اش نبود، دستیارانش نبودند و همه کارهایش را خودش انجام می‌داد.» او در بخش دیگری از صحبت‌هایش می‌افزاید: «پوآرو نقشی است که خیلی حالات درونی دارد، رفتار و حالات مخصوص در راه رفتن، حرف زدن و خوابیدن دارد و کاملاً شخصیت متفاوتی است. بویژه پارت آخر کار که به اصطلاح در حال مرگ است و البته نمی‌میرد اما گرفتاری دارد و این برای من خیلی سخت بود و صدای من گرفته به این دلیل که حرف‌های زیادی می‌زند، حرف‌های عجیب و غریب با معنای خاص و هر جمله‌ای که می‌گوید معنای خاصی دارد.»

هادی حجازی‌فر پلیس می‌شود
همایون اسعدیان که قرار بود سریال بی‌سرانجام کمدی «ناجور» را بسازد حالا قرار است به عنوان اولین تجربه کارگردانی در شبکه نمایش خانگی یک درام پلیسی با بازی هادی حجازی‌فر بسازد. هنوز نام این سریال مشخص نیست، قصه این سریال که داستان جنایی دارد درباره پلیس بازنشسته‌ای است که در منطقه دورافتاده زندگی می‌کند و... هادی حجازی‌فر بعد از بازی قابل توجهش در «پوست شیر» و بعدها کارگردانی سریال «داریوش» کار جدیدی در شبکه نمایش خانگی نداشته است.

نوشته امرایی درباره نویسنده پرحاشیه اتریشی
اسدالله امرایی، مترجم و منتقد ادبی تازه‌ترین پست خود را در شبکه‌های اجتماعی به درج مطلبی درباره «پیتر هانتکه» به مناسبت زادروز این نویسنده و نمایشنامه‌نویس مطرح اتریشی اختصاص داده است؛ نویسنده‌ای که اعطای جایزه نوبل ادبی به او با اعتراض نویسندگان کشورهای مختلف همراه شد. آنان گلایه داشتند که چرا نام هانتکه، نویسنده‌ای که از نسل‌کشی مسلمانان بوسنیایی طرفداری کرده، به عنوان برگزیده مهم‌ترین جایزه جهان اعلام شده است! در بخشی از نوشته امرایی درباره هانتکه آمده است: «نمی‌خواهم نطق سیاسی کنم، شاید جوهر آثار پیتر هانتکه باشد که دهه هفتاد زندگی‌اش از امروز آغاز می‌شود؛ اصالتاً اتریشی است و حقوق خوانده. در سال ۱۹۶۶ در جلسه‌ رسمی گروه ۴۷، به اعضای سرشناس گروه توپید که درک درستی از ادبیات ندارند. تعهد در ادبیات سارتر را قبول ندارد. می‌گوید سیاسی نیست، اما هست. هانتکه نویسنده‌ای نوگراست و با اندیشه‌های آنارشیستی، کلی جایزه برده و محبوبیت زیادی دارد اما خیلی از جایزه‌ها را هم رد کرده است. او در آثارش با موضع‌گیری‌های مستقیم و گاه غیرمنتظره، همه را به حیرت وامی‌دارد. بدترین‌ آنها حمایت از میلوشویچ، جنایتکار جنگی بود؛ همه چیز را به چالش می‌کشد، از جمله ادبیات را.»