پدیده واکنش، امری فطری است. یعنی انسان نسبت به هر پدیدهای بویژه ظلم و فجایع قطعاً واکنش نشان میدهد، اما وقتی یک هنرمند در چنین شرایطی واکنش نشان میدهد، واکنش او از جنس هیجانات مرسومی چون خوشحالی و ناراحتی و عصبانیت که در آحاد بشر در لحظه میبینیم و چه بسا بعداً پشیمانی هم برایشان در بردارد، نیست بلکه واکنش هنری، از جنس هنر است و با تأمل و احساس هنرمند همراه است، زیرا با تجربههایش پیوند خورده و از ظرف وجودیاش عبور کرده است، به اصطلاح رویش اتود زده است و تأملی داشته و هیجان لحظهای نیست.
در سالهای اخیر، واکنشهای هنری مثل گذشته نیست که ما هرازگاهی و در پی وقوع حوادثی چون زلزله و سیل شاهدش باشیم، الان دیگر این واکنشها مستمر است و هنرمندان ما تقریباً در این بستر رشد کردهاند و صاحب کرسی و تجربه شدهاند، بنابراین دیگر این واکنشها از جنس هیجانات لحظهای، احساسی و مقطعی نیست.
بخشی از گفتوگوی «مسعود نجابتی» پیشکسوت هنرهای تجسمی با حوزه هنری