۱۲ سال با رؤیای طلای المپیک زندگی کردم

سعید اسماعیلی: می‌خواستم کشتی را کنار بگذارم

 بدون شک ستاره کشتی ایران در بازی‌های المپیک سعید اسماعیلی بود؛ کشتی‌گیر 21ساله دزفولی که با کشتی‌های دیدنی‌اش همه را به وجد آورد و توانست در اوج دوران جوانی یک مدال مهم را بگیرد. کشتی‌های او بسیار تهاجمی و تماشایی بود و در نهایت هم با مدال طلا همراه شد. حالا سعید به شهرش برگشته و از انگیزه‌هایش برای ادامه موفقیت‌هایش گفت: «خیلی از مردم شهرم تشکر می‌کنم؛ استقبال باورنکردنی از من شد که فکر نمی‌کردم واقعاً چنین اتفاقی بیفتد. از لطف آنها ممنونم که واقعاً روز خوبی برایم ساختند.» سعید اسماعیلی درباره اینکه برای اولین‌بار در رده بزرگسالان بدون سابقه حضور در جهانی، المپیک را چطور دید؟ ادامه داد: «المپیک برای ‌من بسیار هیجان‌انگیز و فوق‌العاده بود. دقیقاً یک‌سال پیش حضور در بازی‌های آسیایی منتفی شد و واقعاً فکر نمی‌کردم در یک‌سال برگردم و بتوانم قهرمان المپیک شوم. البته رسیدن به این مدال طلا رؤیای کودکی من بود؛ 12 سال به این مدال فکر می‌کردم اما فشار زیادی را در یک‌سال گذشته تحمل کردم و باید بابت زحماتی که کادرفنی و علیرضا دبیر برای‌ من کشیدند تشکر کنم.» قهرمان المپیک درباره انتشار تصویری از او کنار بهداد سلیمی هم گفت: «اردوی نونهالان بود و همزمان اردوی تیم ملی وزنه‌برداری هم برگزار می‌شد که با بهداد سلیمی عکس گرفتم. از بچگی آرزویم رسیدن به مدال طلای المپیک بود. وقتی یک قهرمان المپیک را می‌دیدم مدام خودم را در آن جایگاه می‌دیدم و خوشحالم که حالا توانستم رؤیای کودکی خودم را رقم بزنم.»
اسماعیلی با اشاره به گرفتن مدال در حضور قهرمانان وزن 67 کیلوگرم ادامه داد: «وزن 67کیلوگرم واقعاً وزن سختی است و در المپیک هم 8 یا 9 مدال قهرمان جهان و المپیک در این وزن حضور داشتند. رقابت سختی بود ولی به این موضوع آگاه بودم و سعی کردم که خودم را مقابل اسم‌ها نبازم.»  قهرمان المپیک درباره اینکه انتقام سختی از کشتی‌گیر کوبایی گرفت، از برنامه‌ریزی برای شکست سانچز کوبایی در همان مجارستان خبر داد: «موضوع انتقام نبود اما همانجا (مجارستان) هم نشان دادم که از کشتی‌گیر کوبایی بهتر هستم. وقتی باختم و آن اتفاق رخ داد همانجا به مربیان گفتم که در المپیک شکستش می‌دهم. اما این‌بار باتجربه‌تر بودم و توانستم بهتر کشتی‌ بگیرم و اجازه ندادم کاری از پیش ببرد. البته لطف خدا بود که در این بازی‌ها بارها کمک کرد. مقابل کشتی‌گیر ارمنستانی یک لحظه فکر کردم همه چیز تمام شد اما خدا را شکر رأی داوران برگشت و من هم توانستم که از این فرصت به بهترین شکل استفاده کنم.» او درباره استارت دوباره و برنامه‌اش برای آینده گفت: «من تازه کارم را در کشتی شروع کردم؛ فعلاً استراحت می‌کنم اما این استراحتم خیلی طولانی نیست و خیلی زود برمی‌گردم و می‌خواهم تا چند دوره در المپیک بمانم البته باید ببینم خدا چه می‌خواهد.» سعید اسماعیلی درباره پیراهنی که بعد از مدال طلا به تن کرد هم گفت: «وقتی خبر فوت پسرعمویم را شنیدم تمام امیدم را از دست دادم. روزی که طلای المپیک را گرفتم دومین سالگرد فوت او بود و به همین خاطر لباسی را پوشیدم که عکسش روی آن چاپ شده بود. خیلی دوستش داشتم و بعد از اینکه خبر فوتش را شنیدم؛ می‌خواستم کشتی را کنار بگذارم اما به لطف خدا و کمک دوستان و اطرافیانم برگشتم. الان هم مطمئنم که او از این قهرمانی من بسیار خوشحال است.»

صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و پانصد و سی و پنج
 - شماره هشت هزار و پانصد و سی و پنج - ۲۷ مرداد ۱۴۰۳