بهروز پناهنده ازبازی در نمایش «زیگموند» می‌گوید

زیگموند فروید و دیگر هیچ

بهروز پناهنده که این روزها با بازی در نمایش فروید روی صحنه است، از ویژگی‌های این نقش سخن گفت و از استقبال تماشاگران ابراز خشنودی کرد.
به گزارش ایسنا؛ این بازیگر با اشاره به پیچیدگی‌ها و تفاوت‌های بازی در این تئاتر از پروژه‌ای سخن گفت که بدون بیلبوردهای تبلیغاتی پرهزینه با استقبال مخاطبان روبه رو شده است.
پناهنده که در نمایش «زیگموند» به کارگردانی مهرداد کوروش‌نیا ایفاگر نقش زیگموند فروید، پدر علم روانکاوی است، درباره حضور خود در این اثر نمایشی، توضیح داد: وقتی که آقای کوروش‌نیا از من دعوت به همکاری کردند، به این دلیل که برای دور دوم قرار بود روی صحنه حاضر شوم، با چالش جدیدی روبه‌رو شدم.
او در عین حال یادآوری کرد: البته سال ۱۳۸۵ در نمایش «بر بال‌های کلاغ شب» به کارگردانی آروند دشت‌آرای که با محوریت زندگی زیگموند فروید در کارگاه نمایش تئاتر شهر روی صحنه رفت، حضور پیدا کرده بودم و تا حدی با شخصیت فروید به دلیل مطالعاتی که در این زمینه داشتم، آشنا بودم. این پروژه پس از اجرای تهران به فرانسه دعوت شد و من به دلیل مشکل سربازی نتوانستم گروه را همراهی کنم و زنده‌یاد آتیلا پسیانی به جای من در نمایش حضور پیدا کرد.
او افزود: وقتی با نمایشنامه «زیگموند» مهرداد کوروش‌نیا مواجه شدم، آن چه قبل از هر نکته دیگری برایم اهمیت پیدا کرد، بازنگری و مطالعه دوباره روی شخصیت فروید بود. مسیری که تلاش داشتم تا حدودی بر کلیات، ایدئولوژی و نظریات او آشنا شوم و پس از آن کاراکتری را روی صحنه اجرا کنم که بر اساس کابوس‌های فروید نوشته شده و می‌بایست من آن را در قالبی معقول، منطقی و قابل قبول بازی کنم. پناهنده که همزمان با اجرای این نمایش «مجلس توبه‌نامه‌نویسی اسماعیل بزاز» به کارگردانی کارن کیانی را نیز روی صحنه دارد، با اشاره به ویژگی‌های بازی در نمایش «زیگموند» گفت: در یک کلمه اگر تمامی ویژگی‌های این نقش را به بهترین شکل ممکن خلاصه کنم، یعنی «زیگموند فروید و دیگر هیچ»، زیرا هنگامی که نام فروید را به زبان می‌آوریم، این نام به قدری بزرگ است که عبارت «ویژگی» به خودی خود در آن سرشار است.