ایلیا بهزاد اول / مسابقه دوی ۱۰۰متر در المپیک، یکی از جذاب‌ترین و پرهوادار‌ترین مسابقات است. در این دوره هم در نبود یوسین بولت، رکورددار و اسطوره جامائیکایی 100متر، ورزشگاه استادو فرانس برای این رقابت مملو از تماشاگر شده بود. در پایان رقابت سخت و نزدیک ۸ ورزشکار حاضر در فینال ۱۰۰متر، نوآه لایلز دونده امریکایی با فاصله پنج‌هزارم ثانیه نسبت به تامپسون جامائیکایی، مدال طلا را از آن خود کرد تا پس از بیست سال، امریکایی‌ها را صاحب مدال طلای این رشته کند. این رقابت نزدیک و تماشایی، با حواشی زیادی همراه بود. بسیاری از هواداران المپیک و حتی خود لایلز در ابتدا تصور می‌کردند تامپسون جامائیکایی زودتر از همه توانست از خط پایان عبور کند و مدال طلا را به دست بیاورد. دلیل این تصور این بود که تامپسون احتمالاً با پای خود اول از خط عبور کرد و حتی با سرش نیز اندکی جلوتر به نظر می‌رسید. اما این موضوع تعیین‌کننده نبود. طبق قوانین و در مسابقات دوومیدانی، تنه ورزشکاران مهم است. یعنی کسی که با بالاتنه (بازوها و سر محسوب نمی‌شوند) زودتر از خط عبور کند، برنده است. با وجود اینکه در تصویر گرفته شده از بالای استادیوم، به نظر می‌رسید ورزشکار جامائیکایی که با پایش اول از خط عبور کرده و به مدال طلا رسیده است، اما در عکس‌ نهایی نشان داده شد که ورزشکار امریکایی با سینه خود اول از خط عبور کرده است، بخشی که واقعاً تعیین می‌کند چه کسی صاحب مدال طلای المپیک خواهد بود‌. شاید بتوان قانون دوومیدانی در این موضوع را با قانون آفساید در فوتبال مقایسه کرد. جایی که مهاجم با هر بخشی از بدن خود که می‌تواند با توپ بازی کند، از جمله پاها، از مدافع پیشی بگیرد مرتکب خطا شده است. در دوومیدانی این سینه است که تعیین‌کننده پایان مسابقه ورزشکار محسوب می‌شود. سینه لایلز زودتر از سینه دونده جامائیکایی به خط پایان رسید و او در پاریس قهرمان المپیک شد.