محمد خراسانیزاده:
تخلیه بازارچه لاله نیاز به عزم ملی دارد
یکی از مشکلات موزه هنرهای معاصر تهران در طول سالهای سال، تخلیه بازارچه لاله از غرفههای موجود و بازگشت این محوطه به فضای موزه بوده است. پیش از این مدیرکلهای پیشین تجسمی همچون مجید ملانوروزی و هادی مظفری درباره این موضوع اظهارنظر کرده و بر تخریب و تخلیه این فضا از محوطه بازارچه تأکید کرده بودند و حتی مجید ملانوروزی در گفتوگویی با عنوان«برخی درصدد تصاحب موزه هنرهای معاصر هستند/ سوپرمن نبودم» از این موضوع به عنوان حسرت بزرگش یاد کرد.
به گزارش مهر، محمد خراسانیزاده مدیرکل هنرهای تجسمی و سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران با اشاره به بازارچه لاله، از اهالی رسانه درباره حل این معضل درخواست کمک کرد و توضیح داد: افرادی که هماکنون در بازارچه لاله حضور دارند، آدمهای شریفی هستند و تک تک آنها عزیزند و علاقهمند نیستیم که کوچکترین آسیب اقتصادی به آنها وارد شود اما اگر عزمی ملی شکل بگیرد، امکان اینکه فضای جایگزینی برای آنها فراهم شود، حتماً میسر خواهد بود چون ما در فضایی که موزه هنرهای معاصر تهران و این گنجینه گرانبهای فرهنگی و هنری قرار دارد، به واسطه اشتغالزایی برخی، ظرفیتهای این فضا را از دست دادهایم. فضای بازارچه لاله بخشی از محوطه موزه و قسمتی از طراحی موزه بوده که تا سال ۱۳۶۸ نیز توسط موزه مورد استفاده قرار میگرفته است.
عدم پرداخت اجاره بها به موزه هنرهای معاصر
خراسانیزاده درباره اینکه غرفههای موجود در بازارچه لاله اجاره پرداخت میکنند، گفت: موزه هنرهای معاصر تهران با وجود اینکه رسماً صاحب فضای بازارچه لاله است اما به هیچ وجه اجارهای از این غرفهها دریافت نمیکند و هیچکسی بجز موزه مالکیتی بر این فضا ندارد. این فضا در سال ۱۳۶۸ بر اساس تفاهمنامهای بین وزارت کار و موزه هنرهای معاصر تهران برای بازه زمانی یک ساله و تعداد ۷۵ غرفه برای اشتغالزایی در حوزههای مرتبط با فرهنگ و صنایع دستی در اختیار این غرفهها قرار گرفته است.
وی افزود: هماکنون این بازارچه فرهنگی نیست و حتی رفتارهای خارج از قاعده نیز در حال شکل گرفتن است و غرفهها بدون ضابطه توسعه پیدا کردهاند.
جایگزینی باغ موزه کتاب در حد گمانهزنی
سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران درباره باغ کتاب و فضای جایگزین این بازارچه، گفت: باغ کتاب در حد گمانهزنی بوده و هیچ وقت قطعی نبوده است. هر تصمیمی که در این مورد گرفته میشود باید تصمیم ملی باشد و کمترین آسیب به عزیزانی که در آنجا مستقر هستند، وارد شود. مشابه این مورد را قبلاً داشتهایم؛ همچون بازارهای میوه و تره بار که برای شکلگیری آنها، عزمی ملی شکل گرفت و شهرداری محلهایی را برای این موضوع اختصاص داد. بازارچه لاله نیز چون به عنوان مرجع خرید مردم شناخته شده است، باید مکانی جایگزین برای آن در نظر گرفت. بازارچه لاله مشمول حکم قطعی کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداریها ست، یعنی حتماً باید این فضا از غرفههای موجود تخلیه شود. در دورههای مختلف نیز اقدامهایی صورت گرفته بود اما چون موضوع معیشت این دوستان مطرح بوده، فعلاً اقدامی اجرایی صورت نگرفته است.
رئیس موزه هنرهای معاصر تصریح کرد: با تقابل در مورد این موضوع نمیتوانیم به نتیجه برسیم و در این ارتباط باید دست به دست دهیم و همه ما با همه کسانی که در آنجا ذینفع هستند، گفتوگو کنیم تا اقدامی مؤثر انجام شود. بعید میدانم عمر مدیریتی من برای به نتیجه رسیدن این موضوع قد بدهد اما تلاش کردم ضوابط قابل اجرا را برای دوستان توضیح بدهم و اگر این همراهی شکل میگرفت، قطعاً بازارچه لاله میتوانست مجدداً به محوطه موزه هنرهای معاصر تهران و محلی برای هنرمندان و خلق آثار هنری تبدیل شود.