من در غزه به دنیا آمده‌ام و بزرگ شده‌ام، این بار بعد از دیدن همه اتفاق‌ها، گفتم نه، قرار نیست فیلم بسازم. من این فرصت را به فیلمسازان فلسطینی و فیلمسازانی که اکنون در غزه هستند می‌دهم تا بتوانند آنچه را در حال وقوع است با مردم در میان بگذارند.ایده اولیه این بود که بر داستان‌های شخصی ناگفته تمرکز کنیم و همچنین آنها را از نظر هنری و فنی به شیوه‌ای درست بیان کنیم و این فیلمسازان را تربیت کنیم تا داستان‌هایشان را بسازند و بتوانند در جشنواره‌ها و تلویزیون دیده شوند. یکی از مشکلات اصلی ما این بود که فیلم‌ها را از غزه بیرون بیاوریم و همچنین تماس دائمی با فیلمسازان داشته باشیم. حتی اگر ارتباط‌مان فقط از طریق اینترنت و رسانه‌های اجتماعی باشد، بتوانیم با هم صحبت کنیم. اما وقتی برای شارژ موبایل خود برق نداشته باشی، دیگر هیچ نداری. گاهی اوقات ما ۲۴ ساعت شبانه‌روز کار می‌کردیم و بیدار بودیم، چون در آن منطقه، برق وجود داشت، اینترنت کار می‌کرد و می‌توانستیم بهترین‌های خود را برای بارگذاری مطالب ارسال کنیم.

بخشی از گفته‌های «رشید مشهراوی» کارگردان فلسطینی در مهر