خبر
ادعای عجیب مورایس درباره لیست تیم ملی فوتبال
بعد از تساوی پرسپولیس و سپاهان در هفته بیست‌وپنجم لیگ برتر، انتقاداتی به سبک بازی هر دو تیم وارد شد. در همین رابطه ژوزه مورایس در نشست خبری بعد از بازی برای فرار از فشار انتقادات گریزی به تعداد ملی‌پوشان طلایی‌پوشان زد و در بخشی از صحبتش مدعی شد: «نفراتی چون علی‌اصغر اعرابی و هادی محمدی ستاره تیم سپاهان هستند، ولی در تیم ملی حضور ندارند.»
ادعای سرمربی پرتغالی سپاهان که پیش از این دستیار مورینیو بوده و با علم و اطلاعات فوتبال روز دنیا آشناست، کمی عجیب به نظر می‌رسد. مهمترین منبع پاسخگویی به این موضوع ستون تفاضل گل و گل‌های دریافتی تیم سپاهان و رقبای این تیم است که بر این اساس تیم اصفهانی در جمع شش تیم بالای جدول بالاترین میزان گل دریافتی را دارد. جدول نشان می‌دهد هر چقدر میزان دریافتی‌ها افزایش پیدا می‌کند، رتبه تیم تنزل می‌یابد. با این اوصاف آمار حاکی از ضعف خط دفاعی سپاهان است. جالب اینجاست که از نظر سقف بودجه، طلایی‌پوشان در زمره بالاترین‌ها هستند. حال پرسش اینجاست، سرمربی تیم ملی چطور می‌تواند در بازی‌های حساس به مدافعان تیمی خشن اعتماد کند که طی 35 مسابقه فصل 74 کارت (شامل 61 کارت زرد و 13 کارت قرمز) از داوران دریافت کردند؟ هادی محمدی مقابل تیم نیروی هوایی عراق از زمین مسابقه اخراج و به دلیل رفتاری که با بازیکنان رقیب داشت با حکم چهار جلسه محرومیت مواجه شد. وقتی محمدی حتی مقابل تیمی مانند استقلال ملاثانی در جام حذفی کارت زرد دریافت می‌کند چگونه می‌توان در بازی با رقبای آسیایی به او اعتماد کرد؟ آقای مورایس حتماً مستحضر هستند که بارها کارشناسان و پیشکسوتان سپاهان درباره ضعف خط دفاعی این تیم که هادی محمدی هم بخشی از آن است، تذکر داده‌اند.
درگذشت سزار منوتی، قهرمان جام جهانی 1978
خداحافظ لاغر رمانتیک
سزار لوییس منوتی مربی کاریزماتیک آرژانتینی که تیم ملی کشورش را به نخستین قهرمانی در جام جهانی 1978 رساند، در 85 سالگی درگذشت. او که متولد رؤساریو بود، در دهه 60 میلادی 11 بازی برای تیم کشورش انجام داد و بعد مربی 11 تیم شد که بعضی بیش از یک بار بود. او در دوران 37 ساله مربیگری‌اش در دو تیم ملی هم کار کرد. شاخص‌ترین کار او در عرصه مربیگری هدایت تیم ملی آرژانتین به قهرمانی جهان در سال 1978 و جام جهانی زیر 20 سال در سال بعدش بود و البته علاقه و تعهدی که نسبت به فوتبال رمانتیک از خود نشان داد؛ آن هم در دورانی که آرژانتین به فوتبال نتیجه‌گرا و متمایل به خشونت مشهور شده بود.