تصویر منعکس‌شده از نشست امنیتی امسال مونیخ آلمان، نمود واضح‌تری از دورهمی جنگ‌طلبان غربی بود که در چهارچوب سیاست‌های جنگ‌افروزانه خود درباره موضوعات و چالش‌های مختلف امنیتی در سطح جهان به اظهار نظر و گفت‌و‌گو با یکدیگر پرداختند.
شصتمین کنفرانس امنیتی مونیخ با حضور پررنگ بزرگ‌ترین کشورهای ناقض حقوق بشر درحالی برگزار شد که برای دومین سال پیاپی، روسیه و ایران غایبان آن بودند. جدای از روسیه که به دلیل جنگ با اوکراین، به این کنفرانس دعوت نمی‌شود، عدم دعوت از ایران و از سوی دیگر تریبون دادن به گروه‌های وابسته اپوزیسیون بار دیگر پشت پرده و بن‌مایه تلاش‌های ضدامنیتی علیه یکپارچگی ایران در سال 1401 را هویدا ساخت و به عبارتی ساده‌تر، حداقل در دو سال اخیر، کنفرانس مونیخ به محلی برای ابراز بیشتر دشمنی با ایران از سوی دولت آلمان به عنوان میزبان این کنفرانس قلمداد شد. در چنین شرایطی و در اثنای وقوع نسل‌کشی بی‌سابقه در غزه، دعوت از رژیم صهیونیستی و حضور مقامات این رژیم تروریستی در مونیخ، باعث شده تا اهداف و شعارهای به‌ظاهر امنیت‌طلبانه و صلح‌طلبانه کنفرانس امنیتی مونیخ بیش از پیش اعتبار خود را از دست دهد. چه آنکه در حال حاضر حتی با متر و معیارهای معروف غربی، جنایات رژیم صهیونیستی طی هفته‌های اخیر که منجر به شهادت بیش از 28 هزار نفر از مردم بیگناه و کودکان فلسطین شده، بزرگ‌ترین اقدام ضدامنیت جهانی است و رژیم صهیونیستی نیز بزرگ‌ترین تهدید امنیت و ناقض حقوق بشر به شمار رود.

تنفس مصنوعی به اپوزیسیون
سال گذشته کنفرانس امنیتی مونیخ در شرایطی برگزار شد که در اقدامی خلاف عرف دیپلماتیک به جای دولت جمهوری اسلامی ایران، از گروه‌های اپوزیسیون ایرانی برای حضور در کنفرانس دعوت شد؛ اقدامی که ریشه در تصمیمات اتاق فکر آشوب‌های خیابانی داشت. اغتشاشات سال 1401، با حضور میدانی گروه‌های ضدایرانی و البته مدیریت دولت‌های متخاصم غربی همراه بود؛ آشوب‌هایی که با دستورکار خشونت حداکثری و تروریسم خیابانی، پروژه موهوم ناامن‌سازی، براندازی و سپس تجزیه ایران را دنبال می‌کرد. با این حال مرزبندی صریح و چندباره مردم ایران با جریان آشوب و عدم همراهی قاطعانه با خط بیگانگان آن هم تحت شدیدترین فشارهای روانی، سناریوی سرویس‌های خارجی را عقیم کرد. از نتایج این ناکامی بزرگ، سرخوردگی و ناامیدی اپوزیسیون وابسته خارج‌نشین و به حاشیه رفتن چهره‌های راهبر آشوب بود. به همین دلیل است که دولت‌های غربی با دعوت از اپوزیسیون ایرانی به کنفرانس امنیتی مونیخ 2024 و اعتباربخشی تصنعی به جریان ضدایرانی، تلاش داشتند بی‌آبروساختن عوامل خود را به نحوی جبران کنند.

جنگ‌طلبان ضدایرانی در مونیخ
امسال نیز مانند سال گذشته، جمهوری اسلامی ایران غایب کنفرانس امنیتی مونیخ بود و این چهره‌های اپوزیسیون بودند که به دعوت غربی‌ها در این کنفرانس حاضر شدند. مسیح علینژاد یکی از چهره‌های جریان آشوب که به نمایندگی از اپوزیسیون ایرانی در مونیخ حاضر بود، بار دیگر از مقامات دولت‌های غربی درخواست کرد تا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به عنوان بخشی از نیروهای مسلح رسمی کشورمان تحریم کرده و در لیست سازمان‌های تروریستی قرار دهند. این چهره ضدایرانی سال گذشته نیز به همراه حامد اسماعیلیون خواهان ایجاد «منطقه پرواز ممنوع» در آسمان کشورمان شده بود.

همنشینی با کلینتون علیه ایران
اما فرد دیگری به نام کوثر افتخاری که خود را از آسیب‌دیدگان اغتشاشات زن، زندگی، آزادی معرفی کرده است نیز با توصیه علینژاد به کنفرانس امنیتی مونیخ دعوت شده و ذیل پروژه تبلیغاتی از پیش معلوم، از مقامات غربی خواست که سپاه را در لیست سازمان‌های تروریستی قرار دهند. نکته جالب توجه آنجاست که BBC فارسی با حضور 24 ساعته در مونیخ، مأموریت پوشش اخبار جنگ‌طلبان ضدایرانی را برعهده داشت و با انتشار تصویری از کوثر افتخاری در کنار هیلاری کلینتون که گروه تروریستی داعش در دوره مدیریت او بر دستگاه سیاست خارجی امریکا از سوی این رژیم تأسیس شد، به نقل از او نوشت: «در کنفرانس امنیتی مونیخ با خانم هیلاری کلینتون از انقلاب زن، زندگی، آزادی گفتم و از او خواستم صدای مردم ایران باشد.»