فضای‌مجازی
علاقه پدر شهید لبنانی به فرهنگ ایرانی
الله‌کرم مشتاقی، رایزن فرهنگی ایران در لبنان در توئیترش نوشت: «در صیدا با دکتر اسامه سعد، نماینده پارلمان لبنان و رئیس حزب«مردمی ناصری» درباره آخرین تحولات طوفان‌الاقصی گفت‌و‌گو کردیم. پدرش شهید«معروف سعد» از همرزمان عبدالقادر حسینی در فلسطین بود و در کرانه باختری علیه صهیونیست‌ها جنگیده . برادرش شهید مصطفی نیز از حامیان انقلاب اسلامی بوده است. خانواده سعد به مبارزه علیه اسرائیل شهرت دارند. معروف نقش مهمی در تسلیح مبارزان فلسطینی داشت. مصطفی چهار بار مورد سوءقصد قرار گرفت. او جیش التحریر الشعبی را برای مبارزه با اسرائیل ایجاد کرد. نکته جالب، علاقه «معروف» به فرهنگ ایرانی بود که موجب شد یکی از دختران خود را «شهناز» بنامد.»
تبلیغ و تبیین بدون برنامه‌ریزی و تأمل
محمد رستم‌پور، روزنامه‌نگار و پژوهشگر حوزه فرهنگی در توئیترش نوشت:«امام صادق علیه‌السلام فرمودند«هر که بدون بصیرت عمل کند، مانند کسى است که بیراهه می‌رود؛ هر چقدر شتاب کند، از هدف دورتر می‌شود». تبلیغ و تبیین، حجمی و کیلویی نیست، ناظر به مخاطب و پنداشت او تعیین می‌شود. این گونه است که صدها برنامه می‌سازی و اثری ندارد.»
اثر ضعیف از نویسنده محبوب
فاطمه سلیمانی، فعال حوزه کتاب در توئیترش نوشت: «یک مجموعه قصه از نویسنده محبوبم خواندم. بیشتر از نصف امتیاز‌ها در گودریدز (Good Readers) بهش ۴، ۵ بود و همه کامنت‌ها هم به‌به و چه چه. اونوقت من نه تنها خوشم نیومد بلکه چندین مرتبه رفتم اسم نویسنده رو چک کردم که مبادا یکی دیگه باشه.»
تأثیر قیمت دلار
بر تولیدات فرهنگی و هنری
سعید الهی، تهیه‌کننده فیلم در توئیترش نوشت: «از دوستی برای تولید فیلممون دو ماه پیش ۱۰ هزار دلار قرض گرفتیم، فروختیم و خرج فیلم کردیم....الان که دلار شده ۶۰ هزار تومان، حدوداً ۱۰۰ میلیون تومان فرقش میشه، حکمش چیه؟»
یادداشت استاد برای استاد
علی‌اکبر شکارچی، آهنگساز و نوازنده پیشکسوت کمانچه به مناسبت بزرگداشت استاد علیرضا نادری، خواننده پیشکسوت لرستان در یادداشتی نوشته است: «خداوندگار موسیقی، انسان‌هایی را که در ذاتشان موسیقی می‌تراود و می‌درخشد، راهنمون می‌شود تا در پروسه‌ای به درازای عمر آن انسان، برای مردمانش هنرمندی بلند آوازه و خوش نام شود.
سپاس بیکران که استاد علیرضا نادری یکی از آن برگزیدگان است که به طور خودآموز و با ذوق و نبوغی که خداوندگار پروردگی در وجودش نهاده است، مثل سروی خوش سیما، خوش قد و قامت و خوش صدا در عرصه موسیقی لُرستان قد می‌کشد و می‌بالد. در ساز و آواز محلی، هر آن کس که با شوق سرشار از عشق برای مردم آن سرزمین بخواند و بنوازد بتدریج در گذر عمر، ساز یا آوازش رنگ و بویی خاص یا اصطلاحاً مُهرنشانی منحصر به فرد به خود می‌گیرد.
چنین است که آواز استاد نادری به هیچ‌کس شبیه نیست و برای همیشه در یاد و حافظه تاریخی مردم، جایگاه خاص خود را حفظ خواهد کرد. موسیقی هنری است که بشدت تأثیرگذار و تأثیرپذیر است؛ بدین لحاظ همانگونه که موسیقی شهری وامدار موسیقی نواحی است، موسیقی محلی هم از نظر مضمون، پرده‌بندی، ساختار آهنگ‌ها و ریتم تأثیرپذیر بوده است. استاد نادری در مصاحبه با روزنامه وزین و خوشنام سِیمَره، در مورد بهره بردن از آواز‌های موسیقی دستگاهی سخن گفته است؛ ولی هنر و ذکاوت او در آن است که آنچه را از موسیقی شهری آموخته، همه را برای موسیقی قوم خود، گاه با اشعار لُری و گاه با اشعار لَکی خوانده و به کار گرفته است. صدای درخشان، پر قدرت و پر وسعت او اکسیری است که هر نوع سلیقه‌ای را خارج از هر قوم و هر زبانی مجذوب خود می‌کند. دقیق خواندن ملودی‌ها همراه با تحریر‌های گوناگون، آن هم در پرده‌های زیر و بم و در اوج، آبشاری از صوت و نغمه زلال و روان را به نمایش می‌گذارند؛ که با هر بار شنیدن آنان، تازگی و طراوت خود را از دست نمی‌دهند.»