محسن وظیفه
خبر‌نگار

بعضی از مرگ‌ها را نباید باور کرد؛ یعنی اگر هم بخواهی نمی‌توانی باور کنی. مثل خبر درگذشت محمود مشحون که در دیدار اخیر جامعه ورزش و ورزشکاران با رهبر معظم انقلاب حضور داشت. البته این آخرین حضور او نبود، در حاشیه مسابقات هفته پنجم لیگ برتر بسکتبال هم حضور داشت و هیچ اثری از احتمال رفتنش نبود. در سلامت کامل بود و هنوز با شور و حرارت حرف می‌زد؛ باکلامی پرنفوذ که از خصوصیات همیشگی او بود. هنگام حرف زدن هم چنان مطلع و با انرژی بود که در 82 سالگی هیچ نشان و اثری از رفتن نمی‌داد اما مرگ از آمدنش خبر نمی‌دهد. محمود مشحون را باید رئیس همیشگی بسکتبال نامید؛ او از قبل انقلاب وارد عرصه مدیریت در بسکتبال شد و بعد از انقلاب هم به حضورش ادامه داد. سال 45 رئیس هیأت بسکتبال شهر ری شد و این آغاز دوره ریاست او در ورزش ایران بود که تا 1396 هم ادامه داشت.
البته در مقاطعی او به ناچار از بسکتبال جدا شد و از سال 54 تا 56 در هندبال پست گرفت اما مجدد به بسکتبال برگشت و  در سال 58 برای اولین‌بار رئیس فدراسیون بسکتبال ایران شد. ریاستی که یکسال طول کشید و سال 59 به عنوان رئیس فدراسیون هندبال انتخاب شد. بازگشت دوباره او به بسکتبال 10 سال طول کشید تا اینکه در سال 68 باز هم رئیس فدراسیون بسکتبال شد و این‌بار تا سال 96 در این سمت باقی ماند. 28 سال او رئیس فدراسیون ماند و در این نزدیک به سه دهه فعالیت هر کاری برای بسکتبال ایران انجام داد و خیلی از رؤیاهای بسکتبال را رقم زد. او نسلی را ساخت که جام قهرمانی آسیا را گرفتند و به جام جهانی رسیدند و در المپیک بازی کردند اما محبوبیت مشحون در بین جامعه ورزش ایران به خاطر این موفقیت‌ها نبود. مشحون در ذهن مردم ورزش دوست ایران ماند چون برای کارش احترام  قائل بود و کارش را با عشق انجام داد و کلام آخرش هم همین بود که زندگی بدون عشق معنا ندارد.