صفحات
شماره هشت هزار و سیصد و چهل و شش - ۱۴ آذر ۱۴۰۲
روزنامه ایران - شماره هشت هزار و سیصد و چهل و شش - ۱۴ آذر ۱۴۰۲ - صفحه ۱۹

خشکسالی بر گلوی یوزهای میاندشت چنگ انداخت

سهم آهوها در گلوی شترها

 سگ‌های گله و چرای شترها، دو تهدید پناهگاه میاندشت، زیستگاه یوزپلنگ ایرانی در خراسان شمالی است. به گفته مدیر حفاظت محیط زیست شهرستان، برای ارتقای امنیت یوزپلنگ‌ها، بخش زیادی از گله‌های دام از این منطقه خارج شدند، پیش از این پروانه چرای پنج هزار رأس دام در میاندشت جاجرم خریداری و از حضور دام در این منطقه کاسته شد و خرید پروانه چرای ۱۰ هزار رأس دام باقیمانده نیز در دستور کار قرار دارد که نیاز به اعتبار بیشتر است.
احمد صفرزاده چرای مراتع توسط دام‌ها را هم تهدیدی برای زیست آهوان به عنوان طعمه یوزپلنگ می‌داند و به ایرنا می‌گوید: خشکسالی‌های پی درپی کار خرید پروانه چرا را سخت‌تر کرده است. اکنون دامداران در برابر واگذاری حقوق عرفی مقاومت می‌کنند و از این رو خرید پروانه چرای دام به منظور کاهش حضور دام و سگ‌های گله به کندی پیش می‌رود.
او می‌گوید: خشکسالی و کاهش بارندگی که با افزایش قیمت نهاده‌های دامی همراه شده، همکاری دامداران برای واگذاری پروانه‌های چرا در میاندشت این شهرستان را کم کرده و کار برای خروج دام از این منطقه سخت‌تر شده است.

خسارت یک شتر به اندازه 8 دام سبک
 حضور شترها هم یکی از تهدیدهای این زیستگاه مهم است. معاون نظارت و پایش اداره کل محیط زیست خراسان می‌گوید: حضور شتران و ورود آنان به منطقه میاندشت با تخریب پوشش گیاهی همراه است، هر نفر شتر به اندازه هفت تا هشت دام سبک خسارت و تخریب به همراه دارد، اما خارج کردن این حیوان به معضل مهمی برای محیطبانان تبدیل شده است.
حسین هراتی می‌گوید: برآورد می‌شود که یکهزار و ۲۰۰ نفر شتر در روستاهای اطراف نگهداری می‌شود و بعضاً گله‌های ۱۰ تا 20 نفره از شتر برای چرا، وارد میاندشت و قلمرو آهوان و یوزپلنگ می‌شوند.
او از تشکیل پرونده قضایی برای مالکان خبر می‌دهد و می‌گوید: حضور شتران، علاوه بر اینکه با چرا و یا تخریب پوشش گیاهی همراه است، مشکلات دیگری همچون استفاده از آب آبشخورها را نیز به دنبال دارد.

جستجو
آرشیو تاریخی