نقالی ایرانی، هنری کهن که در معرض فراموشی است
مرشد محمد احدی
پرده‌خوان و تعزیه‌خوان
نقالی، پرده‌خوانی، روایتگری و قصه‌گویی از جمله هنرهای سنتی و آیینی است که هنوز بسیاری از مردم آن را نمی‌شناسند که باید برای ترویج و شناساندن آن به مردم تلاش شود. نقل یعنی گفتن و نقال کسی است که داستان‌های زیادی برای گفتن دارد. نقالی یکی از سرمایه‌های دیرینه فرهنگ ایرانی بوده است، آنچنان که هر جایی ترکیبی از پرده‌ای پر از نقش، رنگ، نقال و یک چوب‌دستی مشاهده شد، می‌توان نشانی از فرهنگ ایرانی را دریافت. نقالی ایرانی یا افسانه‌گویی ایرانی کهن‌ترین شکل بازگویی افسانه‌ها در ایران است که از دیرباز در مناسبت‌های گوناگون در شهرهای مختلف ایران وجود داشته و هنری است که سعی در بیان داستان‌ها و روایت‌های قدیمی ایرانی دارد. هنر پرده‌خوانی از قدمت زیادی در ایران برخوردار است و مردمان گذشته نیز علاقه زیادی به این مراسم از خود نشان می‌دادند اما متأسفانه این هنر ارزشمند در جامعه کمرنگ شده و لازم است با رویکردی نو و تازه به این آیین، سمبل ادبیات شفاهی ایران‌زمین را از محاق فراموشی به در آورد. خوشبختانه مدیران فرهنگسراها این مهم را از یاد نبرده‌اند و شاهد هستیم که اجرای پرده‌خوانی چقدر برای مخاطبان جذاب است و از آن استقبال می‌کنند.
| بخشی از گفته‌های این پرده‌خوان و تعزیه‌خوان پیشکسوت با تسنیم