امیر فرشباف
خبرنگار

وزیر خارجه جدید انگلیس
به سرزمین‌های اشغالی رفت
دورویی روباه مکار
وزیر امور خارجه انگلیس که در پی توافق آتش‌بس در غزه، طی سفری از پیش اعلام نشده راهی فلسطین اشغالی شده بود، روز پنجشنبه با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) مدعی شد: «امروز صبح، همراه با الی کوهن از «کیبوتص بعری» (در مرز غزه و سرزمین‌های اشغالی) بازدید کردم. مایل بودم اوضاع را از نزدیک ببینم...چیزهایی که شنیدم و دیدم را هرگز فراموش نمی‌کنم.»
به گزارش ایرنا، وزیر امور خارجه انگلیس اضافه کرد: «امروز همچنین روزی است که امیدواریم شاهد پیشرفت در توقف بشردوستانه باشیم. این فرصتی حیاتی برای خروج اسرا و کمک به غزه و غیرنظامیان فلسطینی است که با یک بحران انسانی رو به گسترش روبه‌رو هستند.»
کامرون قبل از آن در روز چهارشنبه هفته گذشته نیز میزبان هیأتی دیپلماتیک از کشورهای اسلامی و عربی در لندن بود تا درباره توافق اخیر میان جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) و رژیم صهیونیستی برای توقف درگیری‌ها در غزه رایزنی کند.
 گروگان‌ها و اظهاراتی برای مصرف داخلی
در تشریح دلایل اصلی سفر کامرون به فلسطین اشغالی، پیش از هر چیز باید به عدم تمایل و ناتوانی انگلیس در ورود به یک جبهه جنگی جدید اشاره کرد. به تعبیر دیگر، آنچه از زمینه‌های این سفر می‌توان دریافت، این است که هدف کامرون از این سفر چندان ربطی به انگیزه‌های بشردوستانه اعلامی ندارد و نخست، هراس از گشوده شدن یک جبهه جنگی در غرب آسیا و آسیب به منافع انگلیس است و دیگر اینکه تلاش برای آزادی اسرای انگلیسی در اختیار حماس، به منظور پیشگیری از فشارهای سیاسی داخلی و افکار عمومی او را وادار به رفتن به فلسطین اشغالی کرده است.
همان طور که اشاره شد، تعدادی از اسیران در اختیار حماس ملیت انگلیسی دارند و لندن نگران افزایش فشار افکار عمومی است. به گزارش الجزیره به گفته دولت صهیونیستی، علاوه بر شهرک نشینان و نظامیان اسرائیلی که در 7 اکتبر توسط حماس بازداشت شدند، بیش از نیمی از 240 اسیر، خارجی و دوتابعیتی هستند و انگلیس نیز یکی از این کشورهاست. ایالات متحده امریکا، آرژانتین، شیلی، فرانسه، آلمان، پرتغال، اسپانیا و تایلند ازجمله دیگر کشورهایی هستند که اسیرانی در اختیار حماس دارند. ضمن اینکه اوضاع داخلی حزب محافظه کار نیز اصلاً مناسب نیست و نظرسنجی‌ها حاکی از کاهش محبوبیت و عقب افتادن از جریان رقیب، یعنی حزب کارگر است که در مقطع جنگ کنونی سعی کرده همراهی بیشتری با افکار عمومی انگلیس در همدلی با مردم فلسطین نشان بدهد.
انگلیس در دو جبهه نمی‌تواند بجنگد
پس از جنگ اوکراین، رابطه انگلیس با روسیه به سردترین وضع خود پس از جنگ سرد رسیده است؛ به لحاظ میدانی، انگلیس هم از جهت ارسال تسلیحات و هم از جهت اعزام نیروی نظامی جزو اصلی‌ترین حامیان اوکراین است و از گشوده شدن جبهه جدیدی دور از مرزها که منافع انگلیس را به خطر می‌اندازد، نگران است.
پیش از این و در سال 2021 نیز وزارت دفاع انگلیس، روسیه را به عنوان تهدید شماره یک خود معرفی کرده بود.
ضمن اینکه نباید فراموش کرد که اولین مقصد خارجی دیوید کامرون پس از رسیدن به صندلی وزارت هم اوکراین بود؛ وی در این سفر به صراحت اعلام کرد: «آنچه با حضورم در اینجا می‌خواهم بگویم این است که ما به حمایت معنوی، حمایت دیپلماتیک و مهم‌تر از همه، حمایت نظامی مورد نیازتان نه‌تنها در سال‌جاری و سال بعد، بلکه تا هر مدتی که طول بکشد، ادامه می‌دهیم.»
همان طور که اشاره شد، لندن یکی از اصلی‌ترین حامیان تداوم جنگ اوکراین است که ارسال گلوله‌های توپ حاوی اورانیوم رقیق شده به اوکراین، یکی از رویدادهای نمادین در این خصوص بود. همچنین اواخر سپتامبر سال‌جاری، وزارت دفاع انگلیس در موضعی بی‌سابقه اعلام کرد آماده است تا به منظور آموزش نظامیان اوکراینی در میدان نبرد، نیروی زمینی به کی‌یف اعزام کند؛ موضوعی که مورد انتقاد سیاستمداران محافظه کار امریکایی هم قرار گرفت و «مارجوری تیلور گرین»، نماینده مجلس نمایندگان امریکا در واکنش به این تصمیم دولت انگلیس اعلام کرد: «لندن با این اقدام جنگ جهانی سوم را آغاز خواهد کرد.»
با این اوصاف، دربار پادشاهی انگلیس که یکی از حامیان سنتی رژیم صهیونیستی است و نقشی بنیادی در جعل هویتی به نام «اسرائیل» داشته، در این مقطع نیز سعی دارد مانند همیشه با اتخاذ مواضعی دوپهلو سرنوشت جنگ را مدیریت کند؛ از یک سو از جنایات جنگی و بمباران‌های عصبی صهیونیست‌ها علیه شهروندان غیرنظامی فلسطینی حمایت می‌کند، ولی از سوی دیگر، به دلیل هراس از پیامدهای غیرقابل پیش‌بینی گسترش جنگ در تلاش است تا با اعمال نفوذ بر مقامات صهیونیست به نوعی مانع از گسترش جنگ شود.